အပိုင္(19)

30 5 1
                                    

ကိုကိုဖန္ဆင္းတဲ႕ကၽြန္ေတာ္

အပိုင္း(19)

အခ်ိန္ေတြတေရြ႕ေရြ႕ကုန္လာၿပီးညေနဘက္ေရာက္ေတာ့ခ်ဳံခ်ဥ္ၿမိဳ့ေလဆိပ္သို့ေရာက္လာေတာ့သည္

ရွင္းမာ
သား ရွင္းေလး သားထေတာ့ေလမားတို့ဆင္းရေအာင္

ေနာက္ေတာ့ ရွင္းခ်န္ မားနဲ႔အဝတ္အိတ္မ်ားသယ္ကာတကစီကားငွားလိုက္ၿပီးရြာသို့ျပန္လာခဲ့ၾကသည္

ရြာေရာက္ေတာ့သူတို့အရင္ေနခဲ့တဲ့အိမ္ေလးကိုေရာင္းခဲ့ေသာဟိုက္ဆန္းဆီတန္းသြားလိုက္ၿပီးအက်ိဳးေၾကာင္းေျပာကာအလုပ္ျပန္လုပ္ရန္ႏွင့္အိမ္အငွာထားေပးရန္အကူညီေတာင္းလိုက္ၿပီးခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔အိမ္ေသာ့ယူကာျပန္လာခဲ့ၾကသည္

ဟိြဳက္ဆန္
ရွင္းပိစိေလး လူႀကီး ေလးျဖစ္လာလို့လားအရမ္းနဲ႔ၾကည့္ေကာင္းလာတယ္ေနာ္

ရွင္းခ်န္
ေက်းဇူးပါ အန္ကယ္ဆန္း

((ဒီေကာင္ေလးအခုထိသူစိမ္းဆန္ေနတုံးလားခေလးရယ္))

ေရွာင္က်န္
ဟိတ္ဘာေတြေတြးေနတာလဲ

ဟြိဳက္ဆန္
Omm ဘာမွမေတြးပါဘူး ေရွာင္က်န့္ ရာလန္႔လိုက္တာမင္းကဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲကြ

ေရွာင္က်န့္
ဒီလိုပါဘဲ ထားပါေတာ့

ရွင္းခ်န္
ကၽြန္ေတာ္ ကိုသြားခြင့္ျပဳပါအုံးဗ်

ရွင္းခ်န္ လဲထိုေနရာမွလည့္ထြက္လာလိုက္ၿပီးအိမ္ျပန္လာခဲ့သည္

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့သူငယ္ငယ္ကေနခဲ့တဲ့အခန္းေလးထဲတန္းဝင္လာလိုက္ၿပီးတံခါးကိုေက်ာမွီကာထိုင္ခ်ပစ္လိုက္ၿပီးငိုေႂကြးေလေတာ့သည္

တဖက္မွ လဲအခုလိုဘဲတံခါးကိုေက်ာမွီကာငိုေကၽြးေနေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ထပ္ရွိေနျပန္တယ္

((ရႊယ္ယမ္  အရမ္းလြမ္းတယ္ ခေလးရယ္
ကိုက္ိုခေလးမရွိတဲ့ေနရက္နဲ႔ညတိုင္းကိုဘယ္လိုျဖတ္ေက်ာ္ရမွာလဲကြာ ကိုကိုရူးေနျပီသိလား))

တဖက္မွ

ရွင္းခ်န္ ကိုကိုဝယ္ေပးထားတဲ့ဖုန္းေလးထုတ္ရင္းစာေလးပို့လိုက္ေလသည္

ကိုကိုဖန္ဆင္တဲ႕က်ြန္ေတာ္Where stories live. Discover now