ကိုကိုဖန္ဆင္တဲ႕က်ြန္ေတာ္

အပိုင္(6)

ကိုကိုဖန္ဆင္တဲ႕ကၽြန္ေတာ္

အပိုင္(6)

အာခ်င္လည္းေဒါသတခ်ိဳ့ကိုၿမိဳသိမ့္လိုက္ၿပီးအိမ္သို့ျပန္လာခဲ့သည္

ရႊယ္ယမ္တစ္ေယာက္ရွင္းခ်န္လတို့တိုက္ခန္းေရွ႕သို့ေရာက္ေတာ့ကားရပ္လိုက္သည္

ရွင္းခ်န္ လည္းကားရပ္ၿပီးသည္နက္ဆင္းရန္ျပင္လိုက္ေလသည္

ရႊယ္ယမ္ အျမန္ပင္ရွင္းခ်န္ လက္ေလးအားဆြဲခ်လိုက္ၿပီးသည္နက္ၿပိဳက်လာေသာ ရွင္းခ်န္ အားဖက္ထားလိုက္ၿပီးမ်က္ႏွာအႏွံ့နမ္းရွိုက္လိုက္ေလသည္

ရႊယ္ယမ္
ခ်စ္တယ္ ရွင္းေလး ကိုကိုရွင္းေလလးကိုခ်စ္တယ္

ရွင္းခ်န္ လဲစကားေျပာဖို့ရြယ္လိုက္ေပမယ့္ ရႊယ္ယမ္ ကစကားေျပာဖြင့္မေပးဘဲရွင္းခ်န္ ႔ႏွုတ္ခမ္းေလးအားနမ္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ ရွင္းခ်န္ တစ္ေယာက္ၿငိမ္ၾကသြားရေတာ့သည္

ခနၾကာေတာ့အသက္ရွူၾကပ္လာတာေၾကာင့္ ရွင္းခ်န္ သူလက္ေသးေသးေလးေတြနဲ႔ရႊယ္ယမ္ ရင္ဘတ္အားထုရိုက္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္

ရႊယ္ယမ္ လည္းမလြတ္ေပးခ်င္ေသးေပမယ့္ ရွင္းခ်န္ ကအေတာ္ပင္ေမာဟိုက္ေနတဲ့ပုံေပါက္ေနတာေၾကာင့္လြတ္ေပးလိုက္ရေတာ့သည္

ရႊယ္ယမ္
ရွင္းေလး အရမ္းခ်စ္္တယ္
ရွင္းေလးႏွုတ္ခမ္းသားေလးေတြကႏူးညံ့ၿပီးခ်ိဳေနတာဘဲကိုကိုေန႔တိုင္းနမ္းလို့ရမလား

ရွင္းခ်န္
အမ္

ရွင္းခ်န္ တစ္ေယာက္ ရွက္ယမ္းယမ္းကာ မ်က္ႏွာေလးနီၿပီးကားေပၚမွေျပးဆင္းကာအေပၚထပ္အခန္းဆီသို့ေျပးတက္သြားေတာ့သည္

ရွင္းခ်န္ လည္းအေပၚေရာက္ေတာ့ဝင္ရံတာဘက္မွထြက္ကာေအာက္သို့ျပန္ၾကည့္လိုက္ေလသည္

ရႊယ္ယမ္ လည္း ရွင္းခ်န္ တက္သြားၿပီးသည္ထိေနာက္မွလိုက္ၾကည့္ေနရာခနေနေတာ့အေပၚသို့ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေလသည္

ရွင္းေလး အားလက္ေလးနဲ႔အသဲပုံေလးလုပ္ျပလိုက္ၿပီးအသဲေပးသည့္ပုံလုပ္ျပလိုက္ကာမ်က္လုံးေလးတဖက္ပါအစစ္ပါျပလိုက္ေလသည္

ၿပီးေနာက္ ကားေပၚျပန္တက္လိုက္ၿပီးအိမ္သို့ျပန္လာလိုက္ေတာ့သည္

ခ်စ္တယ္ ရွင္းေလး အရမ္းခ်စ္တယ္

ရွင္းေလး မခ်စ္တတ္ေသးလဲရပါတယ္ကိုကိုကအျပည့္အဝခ်စ္ေပးၿပီးကိုကို့အခ်စ္ေတြနဲ႔ ရွင္းေလးကိုခ်စ္တတ္ေအာင္သင္ေပးသြားမွာမို့လို့ကိုကိုေနာက္ကသာသင္ျပတဲ့အတ္ိုင္း ရွင္းေလးကေသခ်ာလိုက္လုပ္ေပးရင္ရၿပီ ရႊယ္ယမ္ တစ္ေယာက္ထဲကို့အေတြးနဲ႔ကိုေတာ့ဟုေနတာဘဲ

အိမ္ေရာက္ေတာ့ ၿခံထဲကားေမာင္းဝင္လိုက္ၿပီးကားကိုေနရာခ်ကာႏွုတ္ခမ္းထက္မွလဲအျပဳံးပန္းတို့ေဝဆာလ်က္လက္မွကားေသာ့ေလးေမြ႕ယမ္းကာအိမ္ထဲဝင္လာေလသည္

ရႊယ္မားတစ္ေယာက္ေတာ့သားျဖစ္သူရဲ့ေပ်ာ္ေနပုံးကိုၾကည့္ၿပီးသူမပါျပဳံးေနမိေတာ့သည္

ရႊယ္ယမ္ လည္းအေပၚထပ္တက္လိုက္ၿပီးခနနားကာေရခ်ိဳးျပင္ဆင္ၿပီးေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းလာလိုက္ေတာ့သည္

တဖက္မွ
ရွင္းခ်န္ တစ္ေယာက္ ေန႔လည္ကအျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုအခုထိစဥ္းစားေနတာအဓ္ိပါယ္ေဖာ္လို့မရျဖစ္ေနေတာ့သည္

*က်စ္*

ညစ္လာၿပီ ဟာထမင္းစားတာဘဲေကာင္းတယ္အေတြးစက္ိုျဖတ္ကာေရခ်ိဳးျပင္ဆင္ၿပီး ရွင္းမားနဲ႔ညစာစားလိုက္ၾကသည္

ၿပီးအခန္းထဲ​​ပန္ဝင္လာကာစာအုပ္ထုပ္လိုက္ၿပီးစာလုပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္

ရွင္းခ်န္ စာလုပ္ေနရင္းတခ်က္တခ်က္ ရႊယ္ယမ္ မ်က္ႏွာကိုျပန္လည္ျမင္ေယာင္ေနသည္စာအုပ္ေလးကိုပိတ္လိုက္ၿပီးနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့8:30

ရွင္းခ်န္ ကုတင္ေပၚတက္ကာမ်က္လုံးေလးမွိတ္အိပ္စက္လိုက္ေတာ့သည္

တဖက္မွ
အားခ်င္တစ္ေယာက္လူကကုတင္ေပၚအိပ္ေနေပမယ့္စိတ္က ရႊယ္ယမ္ ဆီမွာသာေရာက္ေနေတာ့သည္

ရႊယ္ယမ္ ရယ္ဘာမဟုတ္တဲ့အခုမွသိတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ငါ့ကိုလစ္လၽွူရွုသြားတယ္လားရက္စက္လိုက္တာငါနင့္အေပၚကိုငယ္ငယ္ေလးကတည္းကအေလ်ာ့ေပးလာခဲ့တာေလ

ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ငါ့ကိုအခုလိုပစ္ပယ္မသြားပါနဲ႔ ရႊယ္ယမ္ ရာငါမခံစားနိင္လို့ပါငါ့ကိုမခ်စ္နိင္ရင္ေအာင္မွအရင္လိုသူငယ္ခ်င္းေတြအျဖစ္တသက္လုံးေနေပးမယ္ေလေနာ္အာခ်င္တစ္ေယာက္မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔အိပ္စက္ျခင္းကိုအခ်ိန္ကုန္ဆုံးေစသည္

တဖက္မွ ေတာ့ေကာင္ေလးနစ္ေယာက္ဟာကိုယ္စီအျပဳံးေလးနဲ႔တညတာအခ်ိန္ေတြကိုကုန္ဆုံးေနၾကေလရဲ့

အပိုင္(7)ေမ်ွာ္

L//