ကိုကိုဖန္ဆင္းတဲ႕ကၽြန္ေတာ္
အပိုင္း(18)
ရႊယ္ယမ္ ရွင္းခ်န္အားတင္းေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္ေလသည္
ရွင္းခ်န္ငိုလို့ဝေတာ့မွရႊယ္ယမ္အားဖက္ထားရာမွခြာေပးလိုက္ၿပီးရႊယ္ယမ္နဖူးအားလွမ္းနမ္းလိုက္ေလသည္
ရွင္းခ်န္
အရမ္းခ်စ္တယ္ ကိုကို
ရႊယ္ယမ္
ကိုကိုလဲအရမ္းခ်စ္ပါတယ္ခေလးရယ္
ရွင္းခ်န္
အင္း ကိုကိုခေလးကိုျပန္ပို့ေပးပါလားအခုေလာက္ဆိုမားေမ်ာ္ေနေလာက္ၿပီ
ရႊယ္ယမ္
ဟုပါပီ ဗ်ာ
ရႊယ္ယမ္ ရွင္းခ်န္ အားေဗြ႕ခ်ီလိုက္ၿပီးေအာက္ထပ္ဆင္းလာလိုက္သည္
ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ ရႊယ္ယမ္ ရွင္းခ်န္ အားေအာက္ခ်ေပးလိုက္သည္
မ္ပါးနဲ႔မားလဲဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ရွင္းခ်န္ အားဖက္ထားကာငိုေလသည္
ရႊယ္မား
သားရွင္းေလး မားတို့ဆီျပန္လာခဲ့ေနာ္မားတ္ို့ေမ်ာ္ေနမယ္ေနာ္
ရွင္းခ်န္
ဟုပါးနဲ့မား သားေတာင္းပန္ပါတယ္
ရႊယ္မား
ဘာလို့ေတာင္းပန္တာလဲခေလးရယ္ မားတို့အျပစ္မျမင္ပါဘူးရပါတယ္မားခေလးေတြကျဖဴစင္လိုက္ၾကတာကြယ္
ရွင္းခ်န္
ပါးနဲ႔မား ကိုသားကန္ေတာ့ပါရေစေနာ္
ပါးမား
အင္းပါ ကြယ္
ရွင္းခ်န္ ပါးနဲ႔မားကိုကန္ေတာ့လိုက္ၿပီးေနာက္ႏွုတ္ဆက္ကာရႊယ္ယမ္ နဲ႔အတူထြက္လာခဲ့ၾကသည္
ကားေမာင္းေနရင္းတစ္လမ္းလုံးလဲတိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္
အေတာ္ၾကာကားေမာင္းလာခဲ့ၿပီး ရွင္းခ်န္ တို့တိုက္ခန္းဆီေရာက္ေတာ့ရႊယ္ယမ္ ကားရပ္ေပးလိုက္ေလသည္
နစ္ေယာက္ စလုံးအခုခ်ိန္ထိတိတ္ဆိတ္ေနတုံးပါ
ထိုတိတ္ဆိတ္မွုကိုအသက္သြင္းလိုက္သူက ရွင္းခ်န္ ပင္
သူကိုေက်ာေပးကာရပ္ေနေသာရႊယ္ယမ္ အားခါးမွေျပးဖက္လိုက္ၿပီး
ရွင္းခ်န္
ကိုကိုခေလးကိုေစာင့္ေနေပးပါေနာ္ ခေလးကိုကို့ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္အခ်ိန္ရွိသ၍ကိုကိုဆီကိုခေလးအျမန္ဆုံးျပန္လာနိင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ့မယ္ေနာ္ကိုကို ကိုကိုလဲအခ်ိန္ရွိသ၍ခေလးကိုရွာေနေပးပါေနာ္ကိုကို
