I'm the prize you get if you do everything I say
Get you high, I get you high
***
Devon&Ashton
"Çok aptalca davranıyorsun Devon, bir an önce kendine gelmen gerekiyor."
Elindeki viski bardağıyla pencerenin önünde dikilen Ashton, kıstığı gözleriyle karşısındaki genç kadını izliyordu. Kurduğu cümle havadaki gerginliği yüz, belki de bin katı daha arttırmıştı çünkü Devon sinirden dolayı kalp atışının hızlandığını, bacaklarının titrediğini hissetmişti. Ashton'ın baskın karakterine alışmış olmasına rağmen arkadaşlarını yeni yakın görmesi ona eski günlerini hatırlatmış, bu durum da otoriter kişiliğinin zamanla arka planda kaldığını fark ettirmişti. Halbuki Ashton'ın bu günlere gelebilmesinin asıl nedeni kendisi değil miydi?
"Ne ile karşı karşıya olduğuna dair en ufak bir fikrin bile yok değil mi? Ve aptal olan ben oluyorum?" dedi hareketlerindeki sakinliği koruyarak. Bakışları deliciydi, Ashton'ın ürktüğünü biliyordu.
"Bu güne kadar her şeyde söz sahibi olabiliyordun ama o devir sona erdi Devon. Her şey büyük bir hızla tepeden aşağı uçarken oturmuş plan yapmaya çalışıyorsun. Bunun için zamanımız yok."
Kadının bakışlarından ürken birine kıyasla oldukça cesur bir konuşma yapmıştı genç adam. Parmaklarındaki yüzükler ritmik bir şekilde elindeki bardağa çarparken düşünceli bir yüz ifadesine bürünmüştü. Dediği gibi, zamanı yoktu. Başlarına gelen bu belayı bir an önce atlatmaları gerekiyordu.
"Siktiğimin korkağı." diyerek lafa girdi Devon. Kocasına doğru ilerlerken topuklu ayakkabısının sesi odada yankılanıyordu. "Sırrın ortaya çıkacak diye o kadar korkuyorsun ki elin ayağına dolaştı. Ama unutma, o sırrın olmasının sebebi, senin bu güne gelebilme sebebin benim." dedi ve dudaklarını genç adamın kulağına doğru yaklaştırdı.
"Eğer beni susturmaya kalkarsan bağırırken bulursun."
Angel&Niall
Yorgun bir yüzün önüne dökülmüş olan dağınık sarı saçları inceliyordu bir çift mavi göz. Kızın durgunluğu o kadar fazlaydı ki adamın dakikalarca onu izlediğini fark etmemişti bile. Ya da bu durum karşısında çokça umursamazdı. Adamın analizi onu alakadar etmiyordu.
"Öncelikle, başına gelenlerden dolayı çok üzgünüm." dedi eski dedektif. İki gün öncesine ait olan hatıraların zihninde tur attığı kızın gözünden ince bir yaş süzülmüştü çenesine doğru. Niall nedense ani bir istek duymuştu onu teselli edip göz yaşını silmek için ama yapmadı. Gizli numara haklıydı, Angel onun eski sevgilisine çok benziyordu ve hissettiği merhamet yalnızca bu sebepten geliyordu.
"Nasıl atlattın?" diye zorla duyulan bir cümle çıktı kızın dudakları arasından. Niall birden keskin bir boşluk hissetti midesinde. Atlatmış mıydı? Üstünden epey zaman geçmişti, evet, ama gerçekten atlatmış mıydı sevgilisinin ölümünü?
"İntikamımı almak epeyce yardımcı oldu." diyerek zayıf bir gülümsemeyle cevapladı kızı. Ve ona yakın duran sandalyeye oturduktan sonraysa devam etti, "Sen de alacaksın, hiç merak etme."
Myra&Zayn
zayn yazıyor...
zayn: eve dönüyoruz
zayn: ve çok kötü haberlerim var
myra: shawn'ı buldunuz mu?
