COMEBACK - VERVOLG AMSTERDAM

HOOFDSTUK 7

''Oké Ies, haal diep adem.'' Zegt Isabelle tegen haarzelf.

"Je kunt het he meid!" Moedigt Mikky haar vriendin aan. Frenkie geeft een knipoog aan de twee meiden en loopt vervolgens naar de voordeur toe om open te doen. Vol zenuwen blijft Isabelle samen met Mikky achter op de kamer. Ze durft nog niet te gaan, ze komt van zelf wel.

''Ik ga alvast, kom maar als je wilt ja?'' Zegt Mikky. Ze geeft Isabelle een knuffel.

''Isgoed.'' Glimlacht Isabelle. En ze geeft Mikky een duwtje richting de voordeur.

''Hee Frenk, Mikky!'' Hoort ze Donny ze groeten.

''Dag hallo, maatjes van andere zaadjes!'' Groet Carel waardoor iedereen moet lachen. Isabelle moet zelf ook een lachje onderukken door de groeting van Carel. Pas als ze Matthijs lach hoort komt de realiteit terug en is ze meteen stil.

''Hey,'' Komt er wat onzeker uit Matthijs. Ook Matthijs word teruggegroet.

''Zullen we naar de woonkamer gaan? Frenk heeft allemaal lekkere hapjes klaar gezet voor ons!'' Zegt Mikky. Avond eten was niet nodig omdat ze deze avond van alles zouden eten.

''Dat kan die wel he, onze kok!'' Lacht Donny. Ze hoort iedereen lachen, behalve de lach die ze eigenlijk stiekem wilt horen.

''Jaja maak maar grapjes, zodra jullie het geproefd hebben piepen jullie wel anders hoor!'' Roept Frenkie fel, lachend terug.

''Wat ben je stil Mats, is er wat?'' Vraagt Carel. Carel heeft natuurlijk niets door, hij weet van niks! Hij weet nog geen eens dat Isabelle weer terug in Nederland is. Donny kijkt Mikky aan, hij heeft door dat het om Isabelle gaat. Mikky en Frenkie geven een knikje terug dat die het snapt. Gelukkig houd Donny zijn mond erover.

''Oh sorry, ik ben een beetje van de wap af, had net een beetje ruzie met Annekee.'' Verklaart Matthijs zijn stillig gedrag. Isabelle hoort nog steeds alles en een steek van pijn en jalozie gaat door haar heen bij het horen van de naam Annekee.

Mikky kan het niet laten een opmerking voor haar te houden en voor ze het weet floept het eruit: ''Ja natuurlijk he, Annekee. Wat moet je ook met haar.'' Erg vriendelijk klonk het niet.

''Mikky!'' Hoort ze Frenkie roepen op dringende toon. Isabelle kan een glimlach niet inhouden, ze weet dat ook Frenkie aan haar kant staat maar dit alleen zegt om de sfeer goed te houden.

''Sorry Matthijs,'' Hoort ze Mikky dan zuchten.

''Het is al goed.''

''Laten we gaan zitten, ik claim de box!'' Roept Carel. Niet lang daarna hoort ze muziek. Er is een hoop gezelligheid en na een kwatiertje besluit Isabelle om te gaan. '

''Oké Ies, je weet wat we hebben afgesproken, ben hard toget!'' Spreekt ze haar zelf toe. Nog een moedige blik in de spiegel. Isabelle is blij met haar outfit en hoopt Matthijs ergens stiekem te raken. Ze draagt een mooi grijs glitter jurkje tot haar knieën. Het jurkje heeft mooie lange mouwen en een best diepe decolleté. Sierraden kleden haar nek en oren mooi aan. Haar lange mooie blonden haren zijn prachtig geföhnd en hangen los. Haar make-up is basic, niet veel maar geweldig! Haar bijpassende hakken maken het af. Isabelle glimlacht naar haar zelf. Ze loopt naar de woonkamer toe. Matthijs zit met haar rug naar de ingang toe.

''Hee meid wat zie je er mooi uit!" Roept Mikky! Die het natuurlijk allang had gezien. Daarop komen er fluitgeluiden van de jongens. Matthijs draait zich gelijk om. Zijn vermoede klopt, en jawel. Het is haar. Isabelle kijkt Matthijs even aan. Een spijtige blik is af te lezen in zijn ogen. Haar blik word onderbroken door Carel.

''Isabelle! Je bent terug! Sinds wanneer?'' Roept Carel. Carel knuffelt Isabelle. Een steek van jaloezie gaat door Matthijs heen en hij gaat weer recht zitten. Donny probeert oog contact te zoeken met hem maar Matthijs is even helemaal afgezonderd. Het enige wat hij kon denken is, wauw ik heb een hele grote fout gemaakt.