002

7 2 1
                                    

Ne boş şeyler yazıyorum ya bsusbsjdnjdns

Yaklaşık 3 gün geçti. Arada kapıyı aralayıp o arabaya bakıyorum. Yerinden oynamıyor ama o camda hala o şey var. Beyaz maskeli şey. Ya da ben körüm. Bence ben körüm ama neyse. Beynimi buna inandırmak istemiyorum.

Uzun uzuna düşündüm. O arabanın yanına gideceğim. Neden hep ilk adımları atmak bana kalıyor anlamıyorum.
Saate baktım. 23.40. Derin bir nefes alıp kapıyı açtım ve her şey normalmiş gibi ,değildi, evden çıktım. Havalı havalı ,yani ben öyle olduğumu düşünüyorum hahshs, merdivenleri indim. Etrafa seksi bakışlar attım. Eğer biri beni izliyorsa bana düşmesi gerekiyordu.
Arabaya yaklaşmıştım. Kalp atışlarım ne kadar yaklaşırsam o kadar artıyorlardı. Ve... en nihayetinde...
Cama yaklaştım. Film'li olduğu için içini görmek zordu. Ne kadar korksam da camın dibine girip ellerimle gözlerime gölge yaptım  içeride hiçbir şey yoktu. Emin olmak için biraz daha baktım. Hayallerim yıkılmıştı.
Somurtarak geri çekildim ve ellerimi cebime sokup evin yolunu tuttum. Birisi olsaydı işler eğlenceli olabilirdi. Şu yaşıma kadar yalnız takılmıştım. Çok az arkadaşım olmuştu. Artık birileriyle kaynaşmayı o kadar çok istiyorum ki...

Bu arada hsusbsudndjd benim bu hikayeyi yazma sebebim, aynisi benim de basima geldi ama devami gelmedi snksmdkx simdi anlatmaya cok üşendim neyse oy ve yorumlarinizi eksik etmein bye
Bide bu bölümü Zero Two'in hatrına uzun yazdim nxjdncnc

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 21, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

pray (bl) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin