SMH_05: Reality :l

61 3 0
                                    

Sa backgate ako dumaan para hindi ako makita ng mga school ate namin, siguro yun yung dahilan kong bakit nila ako kilala at pinagtitinginan pero diba hindi pa naman ako sigurado kung totoo ba ang sinasabi ni Carla malay ko ba kung sinisiraan lang nya nag bestfriend at boyfriend ko.

Pero mukhang nagkamali yata ako ng daan.

May nakita akong dalawang tao

and to my shock.

It's my bestfriend and botffriend. KISSING.

WHAT THE F***. Ano tong nakikita ko? Totoo ba to o baka naman ilusyon lang dahil sa sobrang kakaisip sa mga sinabi ni Carla. Ako na TANGA dahil kahit sobra na akong nasasaktan sa nakikita ko hindi pa rin ako umaalis, MARTIR EH. Gusto ko kasing malaman kong totoo ba talaga ang nakikita ko. Ang dalawang taong pinagkatiwalaan ko, ang dalawang kumukumpleto sa akin, ang dalawang taong napakahalaga sa akin sila pala ang wawasak sa puso ko.

Ang bestfriend ko pinagkatiwalaan ko pa naman sya. Nangako pa nga sya na kong darating ang pagkakataon na iiwan ako ni Oliver hindi nya ako iiwan pero ano? Sya pa pala ang magiging dahilan ng pag-iwan sa akin ni Oliver. Nakakaasar lang kasi naging mabuti naman akong kaibigan sa kanya pero bakit sya pa......... sya pang hindi ko inaasahan ang gagawa nito sa akin.

Si Oliver, nangarap kaming magkasama na after naming grumadate eh magpapakasal na kami, pero bakit ganun? Ayaw ko na! Hindi ko na kaya tong nakikita ko. Oliver mahal na mahal kita ginawa ko naman ang lahat. Katulad mo naging mabuti akong girlfriend, lahat ng effort ginawa ko. Ano pa bang kulang?

Bakit kayo pang dalawa? Bakit kayo pa ang gagawa nito sa akin.

Hindi ko na kinaya kaya lumapit ako sa kanila.

Hinila ko si Oliver, at sinampal sya full force talaga! Lahat ng galit ko binuhos ko sa sampal na yun. Mukhang nagulat sya kasi hindi agad sya nakapagsalita. Binalingan ko naman si Ella, at tiningnan sya ng masama.

"Sana sinabi nyo nalang! Hindi yung ganito! I trust you guys. Bakit ganun? Bakit kayo pa yung gumawa nito. Pwede namang ibang babae Oliver eh, pwede din namang ibang lalaki Ella eh. Ano bang kulang? Ginawa ko naman ang lahat para maging mabuting kaibigan sayo Ella, MINAHAL KITANG PARANG ISANG KAPATID. PERO BAKIT GANITO" nagsimula ng pumatak yung mga luha kong kanina ko pa pinipigil, "SAYO OLIVER NAGING MABUTI AKONG GIRLFRIEND, MINAHAL KITA NG BUONG PUSO. SAYO NA NGA UMIKOT YUNG MUNDO KO EH. KULANG PA ANG SAMPAL NA YAN, MAS MASAKIT YUNG GINAWA NYO! HINDI NYO MAN LANG BA AKO INISIP BAGI KAYO NAGKARELASYON. IKAW OLIVER MAS TANGGAP KO PA KONG NAKIPAGBREAK KA MUNA EH BAGO KA PUMATOL DITO SA PLASTIC KONG BESTFRIEND! IKAW NAMAN AKALA KO NAPAKABAIT MO NASA LOOB PALA ANG KULO MO ALL THIS THIME MAHAL MO PALA SI OLIVER PERO WALA KA MAN LANG SINABI SA AKIN. MATAGAL NYO BA AKONG NILOLOKO?"

"hindi eli, naramaman nalang namin ito lalo na nung magkasakit ka" sabi ni Oli, si Ella kasi ayun tulala pa din.

"KUNG HINDI KO PA NARINIG SA IBA WALA PANG AAMIN. GAGAWA NA NGA LANG KAYO NG KASALANAN HINDI NYO PA NILINIS! HUH! PINAGTANGGOL KO PA KAYO, HINDI AGAD NANIWALA SA MGA NARINIG KO PERO ANG TOTOO PALA KAYONG DALAWA ANG DAPAT HINDI KO PNANIWALAAN FROM THE VERY START. IKAW ELLA DUMATING KA LANG SA BUHAY NAMIN NI OLIVER NAGKAGULO NA. WAG NA WAG NYO NA AKONG KAKAUSAPIN AT LALAPITAN DAHIL SA ORAS NA GAWIN NYO YUN MAPAPAHIYA AT BAKA HINDI NYO KAYANIN YUNG MGA GAGAWIN KO SA INYO."

Umalis na akong umiiyak, dumeretso ako sa apartment ni Ella kukuhain ko lang yung mga damit ko and babalik na ako sa bahay namin dahil hindi ko kayang tumira sa iang bubong with this snake. Hindi ko pa rin lubos maisip na sila pang dalawa ang gagawa nito.

"UNI I'm sorry"

"Don't you dare call me UNI"

"ELI Sorry talaga"

"Don't call me eli hindi tayo close" hindi ko pa rin sya tinitingnan tuloy tuloy lang ako sa pageempake.

"Eli naman"

"ANO ELLA?" pasigaw kong sabi at ibinagsak ko pa yung maleta ko.

"sorry"

"PINAGKATIWALAAN KITA, PERO SINIRA MO ANG LAHAT NG YUN!! KATULAD NG ISANG SALAMIN ANG TIWALA NG ISANG TAO, NA KAPAG NABASAG MAIBABALIK MO PERO HINDI NA GANUN KATIBAY."

"SORRY ELI"

"SORRY IS NOT ENOUGH! SA LAHAT NG GINAWA MO! WALA KANG KWENTA. TAMA NGA SILA YOU JUST USE ME! I SHARE EVERYTHING NA PWEDE SAYO PERO ANO IKAW PA YUNG SISIRA SAKIN. YUNG TAONG HINDI KO INAAKALA SYA PA PALA ANG WAWASAK HINDI LAMANG SA PAGKATAO KO PATI NA RIN SA PUSO KO."

Nagunahan na namang pumatak yung mga luha ko. Napakahirap pagtrust na yung nasira.

Sana one morning magising ako na ang nangyayari ngayon ay isa lamang bangungot.

I slapped my face harder kesa dun sa pagsampal ko kay Oliver kanina at lalo akong naiyak dahil bukod sa masakit ang lahat ng nangyayari ay totoo.

I WANNA DIE!!!!!

Pero kong mamatay ako mauubos ang magaganda !Iba nalang pala ! Baka wala ng magkalat ng magandang lahi sa earth pag naDEDO ang ateh nyo! HUH!

Umalis na ako, iniwan ko syang umiiyak.

At tiningnan yung bahay nya, MANLOLOKO SILA.

BABANGON AKO AT DUDURUGIN KO SILA! Sa lahat ng nanakit sakin Just wait and see it.

Jowk lang ano ba kayo? NASAKTAN AKO PERO HINDI NAMAN AKO PAPATAY NU?

[b/n] papansin ulit :) hahaha ako na anga makulit :P

------UNG chapter 6 po eh baka later kasi tinatapos ko pa! :) sa near sa ending nu? pero madami pa pong mangyayari :) may mga titles na yung chapters ko so means may idea na din ako sa itatakbo ng story (hahahaha karera lang)

BABAW NG KALIGAYAHAN NI AUTHOR!

Dedicated po ito sa kanya :) sensya nabura ko na kasi yung old story ko na dedicate sayo so ito na lang balak ko kasi ulitin yun :)) thanks sa pag FAN mo sakin dati and pagdedicate din ng story mo!

COMMENT! VOTE!

Save My Heart .Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon