I love you, Murderer

PROLOGUE

"I'm s-sorry, I didn't mean it, I didn't mean to do it. I s-swear." nanginginig nyang saad na para bang kinukumbinsi nya ako.

"You didn't mean it but you still did it!" sigaw ko sakanya.

"H-he made me do it! Believe me, p-please." saad nya habang pilit na inaabot ang aking mga kamay.

Unti-unti akong lumayo. "Who made you do it?" seryoso kong tanong sakanya.

"Myself." natatawa nyang sambit habang nakatingin sa akin, "Myself made me do it, baby." dagdag nya pa.

Tila ako'y natulala sa sinabi nya at napa-atras na lamang. Dali-dali syang tumayo at humugot ng isang pocket knife.

Di ako makapaniwala sa nangyayari, hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Bigla ko nalang napansin na nasa harapan ko na sya at akmang sasaksakin nya na ako.

"No!!" malakas kong sigaw pero bigla nalang akong nagising, panaginip lang pala.

"What was that shout for?" takang tanong ng kasama ko.

"N-nothing. Nightmare." kinakabahan kong saad.

Well, have a nice day for me..