MİRAY'DAN
Sabah gözümü üzerimdeki ağırlıkla açmak zorunda kaldım, sanki üzerime öküz oturmuş gibiydi gözüm yana kayınca okula geç kalacağımı fark edince gözlerim yuvalarından çıkacak gibi olmuştu. İyi de ben nasıl bu kadar uyuyabildim ki?
Nefes alamamaya başlıyınca kalkmaya çalıştım ama kalkamadım o sırada arkamdan ince bir kahkaha sesi duydum ilk önce ne olduğunu kavrayamadım ama Bi süre sonra kafama dank etti bu seraydı, teyzemin kızı
O an içimi öyle Bi sevinç kapladı ki serayın üzerimden kalktığını fark etmedim bile sonra aniden ayağa kalkıp seraya sımsıkı sarıldım ilk başta şaşırdı yani kaskatı kesilmesinden anladım yoksa nasıl anlayayım müneccim miyim ben? Herneyse. Sanırım üzerime oturduğu için kızmamı bekliyordu.Kollarımı boynundan ayırınca direk soru yağmuruna tuttum onu.
"ne zaman geldiniz? Ne zamandır sırtımda oturuyorsun? Teyzemler nerde?""kuzen sakin ol önce Bi nefes al" o diyene kadar nefesimi tuttuğumun farkında değildim, derin bir nefes aldım ve onu ayakta beklettiğimi fark edince yatağıma oturttum, bende hemen yanına geçince konuşmaya başladı.
"öncelikle geleli 40 dk falan oluyor, 15 dakikadır sırtında oturuyorum ve annemler alt katta Mark eniştem ile sohbet ediyorlar üstelik okula geç kalıyoruz" gözlerimi aniden saate çevirdim ve 15 dakikamın kaldığını gördüm ama o an bişey fark ettim "geç kalıyoruz derken?" Seray sırıtmaya başlayınca bişeyler olduğunu anladım ve konuşmasını bekledim.
"artık aynı okuldayız kuzen" sevinçle seraya sarıldım ve olan oldu, yataktan düştük üstelik fazla ses çıkarmıştık sanırım çünkü Bi 5 saniye sonra kapıda 4 endişeli yüz gördük.
"kızım iyi misiniz?" ayağa kalktım ve serayın da kalkmasına yardımcı oldum bir yandan da babama cevap verdim
"evet babacım iyiyiz, sadece yataktan düştük" Teyzem ve enişteme de sarıldım, onları odadan gönderdikten sonra Seray ile hazırlanmaya başladık.
~~~
10 DAKİKA SONRA
~~~Hazırlanıp aşağıya indik, birkaç şey atıştırıp hızlıca ayakkabılarımızı giyip dışarı çıktık. Bizimkilerle okulda buluşucaktık bugün, o yüzden beni beklemeden gittiler neyse en azından bugün azar işitmekten kurtuldum.
~~~
Okulun önüne geldiğimizde görüş açıma bizimkiler girdi, hemen yanlarına gittik. Bizi ilk gören sima oldu ve gördüğüm kadarıyla gözlerinde şaşkınlık vardı e sonuçta kuzenlerimi ilk kez görüyor ve bu bakışları normaldi.
Onun ardından Barlas bize döndü ama Emirin sırtı bize dönük olduğu için görmedi.
Hızlı adımlarla yanlarına gittik,
Miray "günaydınn" dedim. Benim sesimle birlikte emir beni fark edip bize döndü, dönmesiyle eş zamanlı olarak bana o güzel gülümsemesini sundu tam söze başlayacaktı ki Seray ve Korayı fark etti.
Sima "günaydın da bizi tanıştırmayacak mısın?" kuzenlerimi göstererek
Miray "Seray ve Koray, yurt dışındaki görüşemediğim kuzenlerim" dedim.
Seray "merhaba" diyip gülümsedi, Koray onun aksine pek gülmedi ama yinede selam verdi. Aslında soğuk değildir ama pek gülmeyi sevmezdi serayın aksine.
~~~
Eveet bölüm sonu
Bölüm nasıldı?
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere cupcake'lerim🧁
~~~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cupcake ¦¦YARI TEXTİNG
Ficção AdolescenteAnonim: ben yakışıklımı yakışıklı, zeki mi zekii, kaslı mı kaslı ve harika cupkake yapan bi hamarat beyim. (09:51) Miray: benimle kafa mı buluyorsun? Sabah sabah hangi gerizekalısın acaba, benimle dalga geçmek neymiş göstericem sana (09:51) Anonim:...