Why me?

Hoofdstuk 4

Als ik mijn fiets neerzet hoor ik de bel. Shit! Snel zet ik mijn fiets op slot en trek Teddy mee aan haar arm. Ik heb geen zin om te laat te komen. Samen sprinten we het gebouw in. Onze eerste les is biologie. Meneer Jacobs is soms wel aardig, maar bij hem hoef je echt niet te laat te komen. Het is een wat oudere vent, die veel te lang uitlegt en zijn kledingsmaak is ook niet al te best. Net voor de laatste bel komen we het lokaal instormen en gaan zitten. Meneer Jacobs heeft niets gemerkt gelukkig, hij is te druk bezig met… waar is hij eigenlijk mee bezig? Het lijkt wel… wel een hart ofzo. Gadverdamme. Ik kijk de klas rond. Er is niet veel bijzonders de zien. Lucas zit weer eens klef te doen met zijn mislukte veel te blonde barbiepop Jade, en ze heeft ook nog eens iets te veel van het zelfbruin spul opgesmeerd ze lijkt wel een wortel. Het ziet er heel raar uit, een wortel en, ja hoe zal ik het eens noemen, een melkfles (Lucas is veel te wit voor in de zomer, het lijkt wel alsof hij de hele week zichzelf in een kelder heeft opgesloten zonder zonlicht) die elkaar op proberen te eten. Ik kijk snel door en zie dat de rest van de popu’s allemaal bij elkaar zitten. Thomas en Lucy zitten hand in hand naar elkaar te staren, soms veegt Thomas een blonde pluk uit Lucy’s gezicht en dan begint ze een beetje te blozen en te giechelen. Kate en Lilly zijn Megan’s zwarte haar aan het vlechten en Tim, Tobias en Noah zijn over voetbal aan het praten. Bij elkaar lijkt het net een mislukte vlaflip. De enige die mist is Dave. Misschien is hij wel ziek, dat zou echt super zijn. Ik ga zitten op mijn vaste plek naast Teddy. Er zijn veel te weinig plekken in dit lokaal dus bij sommige kinderen zitten er 3 aan 2 tafels, gelukkig is dat bij mij niet het geval.

“Goedemorgen iedereen.” Zegt meneer Jacobs. “Is iedereen aanwezig?” Op dat moment komt Dave binnen. “En waar kom jij vandaan meneer van Scholten?”

Dave haalt zijn schouders nonchalant op. “Van thuis.” “Je verstoort mijn les. Ga snel een briefje halen, we hebben de tijd hard nodig vandaag.” Dave sjokt het lokaal weer uit.

Even later komt hij het lokaal weer in gelopen en de les begint. “Vandaag gaan we een practicum doen, en niet zomaar een practicum. We gaan een schapen hart ontleden!” Zegt meneer Jacobs vrolijk, terwijl de hele klas begint te jammeren. “kom kom, zo erg is het toch ook weer niet. we doen dit in tweetallen.” Hij begin een hele lijst met leerlingen op te noemen en dan komt hij bij mijn naam. “… Zwaan van der Wal en Dave van Scholten.” Dit kun je niet menen!  Hoe moet ik een heel lesuur volhouden met die klootzak?! Ik kijk angstig opzij naar de plek waar Dave zit en ik ontmoet zijn mooie kastanjebruine ogen. Wacht zei ik nou net mooi? Ik bedoelde arrogante kastanjebruine ogen. Hij kijkt boos. “meneer dit kunt u niet menen ik ga echt niet samenwerken met die nerd!” Roep hij boos. “Je zal wel moeten. En nu iedereen een plek zoeken met je tweetal en aan het werk.”

Aarzelend loop ik naar Dave toe. “Uuhhmm…” Stotter ik. “Z Zullen we een plek zoeken voor het practicum?” “Best.” Antwoord hij. Iedereen heeft inmiddels al een plek en wij kunnen nergens meer zitten. “Kom maar mee, jullie mogen hier zitten.” Zegt meneer Jacobs.

Daar zitten we dan… alleen in een lokaal met een schapen hart en een mes. Ik hoop met heel mijn hart dat hij dat mes alleen in het schapenhart zet en niet in het mijne. “Zullen we beginnen?” Vraagt hij, volgens mij is hij niet meer heel boos. “Uhm… Ja.” En ik lees de opdracht voor. Dave doet het snijwerk en ik schrijf alles op. Dit is eigenlijk nog niet heel erg… Hij is niet gemeen en soms praten we wat over de opdracht en we hebben zelfs een keer gelachen. Ik snap er echt niets meer van, en dan bedoel ik niet de opdracht.

---------------------------------------------

heeiii

vierde hoofdstukjee alweer.. ik hoop dat jullie het leuk vinden om te lezen!! tips zijn altijd welkom dus zet ze in de comments!!! 

bye bye!! Lynn