'Hi, i have publish ny 1st book of 'vampire genre' hope you will like it. Short notice- this will have Short chapter though, maraming salamat!😊
...
Masayang natanaw ko muli ang aking mga kaibigan sa ilog. Kung kaya't naging masigla ang aking umaga. Agad na nasilayan nila ang aking mga ngiti sa labi, kaya sila ay masayang pumunta sa aking gawi.
"Nako kayong mga dalaga, bawal na bawal kayo sa ganitong lugar."
Sabi ng matanda sa ami'y ngayon ay nagkatinginan. Makahulugan namin silang tinignan.
"Usap-usapan ngayon mga ineng ang mga maligno at engkanto. Alam n'yo ba'y naabutan naming patay ang anak na dalaga ni Aling milinda sa kabilang bayan?"
Sa mga sinabi ng dalawang matanda agad na ngumiti kami. Hindi ininda ang anumang sinabi niya sa amin. Bagkos agad na naghubad kami at tinira ang panloob na saplot. Naligo sa malalim na parte ng ilog. Napa-iling iling nalang kami at nagtawanan.
Halos nasa anim kaming mga dalaga, ako ang pinaka bata. Nasa sampong walona anyos gulang na ako. Habang ang ang mga kasama ko ay nasa dalawapot. Maghahapon na ng mag pasya kaming umuwi. Habang kami'y pauwi. Nakukulangan ang aming grupo. Dahil ang iba sa amin ay nasa tabing ilog lamang ang mga bahay. Habang kaming dalawa ni Mila ay dalawang oras pa bago kami maka uwi.
"Nako baka pagalitan na ako ng aking inay."
Napa-isip na rin ako sa pweding mangyari. Kaming dalawa lamang din ni inay ang natira sa mundo, kalaunan unti unti ko naman natanggap ang mga nangyari. Mabuti nalang at noong bata pa ako, nailigtas ako ng aking itay sa sunog, mabuti pa't ako'y nabuhay pa. Nagpapasalamat ako sa aking itay na siyang nag buwis ng buhay para sa amin.
Malungkot na kumaway ako sa aking kaibigan, siya'y nasa kanilang bahay na. Habang ako matinding lakad pa bago ako makarating sa aming bahay. Nada taas ng burol iyon, walang mga tao at puro mga kahot at mga hayop ang makikita. Hindi naman ako natatakot, bagkos ininda ko lamang iyon. Ngayon naman usap usapan ang mga maligno at engkantong pumapatay ng buhay. Hindi lang 'yon, ginagahasa nila ang mga dalaga bago patayin.
Sa tagal namin dito sa bayan ng San antonio. Hindi manlang ako natakot, dahil siguro sanay na sanay na ako sa dilim. Walang ilaw at kuryente sa aming bahay. Tanging ilaw lang ng kakarampot na apoy ang nagsisilbing ilaw na 'min. May narinig akong kaluskos sa bandang kanang ko. Mga sagingan at mga kahoy ang nasa paligid. Napatingin ako roon, hindi manlang kinabahan. Dahil sanay akong makakita ng baboyramo o di kaya isang hayop.
Ininda ko 'yon, naglakad na nang tuluyan. Pero dahil ramdam kong may tumitingin sa akin kahit saan man ako pumunta bigla akong tumigil. Nakagat ko ang pangibabang labi ko. Lumingon at nakita ang isang lalaking walang pang itaas. Para siyang taga ibang bansa, kulay langit ang kanyang mfa mata. Minsan nanonood ako ng mga americano sa isang telivision ng aking mga ka-klase.
Lumunok ako, unti unti ako nanghihina. Habang papalapit siya hindi ko namalayang ako'y nahulog muli sa kanyang mga mata.
Sinalo ako ng lalaki, ngayon bumalik ang akin alaala kagabi. Habang tulog si nanay ay siyang pumasok sa aking kwarto para galawin ako. Nag paraya naman ako, sa isang iglap nasa isang kwarto na kami.
Nakahubad ako at tanging umiindayog na lalaki ang aking nakita sa aking itaas. Walang saplot at pawisan, sumubsob ang lalaki sa aking leeg. At ngayon ko lang naramdaman na nakabukaka pala ang aking hita. Bumalik sa aking ala-ala ang sinabi ng ginang sa ilog. Ginagahasa ang mga kababaihan ngayon ng mga engkanto o maligno bago pinapatay. Pero sa mga ala-ala ko na kasama ang lalaking 'to. Hindi manlang niya ako sinaktan ng ni isang katiting.
Hindi ko maalala sa tuwing gabing may nangyayaring ganito. Naaalala ko lang ang kanyang mukha at ang kanyang ginagawa tuwing pagsapit ng hapon. Matinding pagnanasa ang nakikita ko sa kanyang mga mata, sa kanyang malaking katawan ay tanda kung paank niya ako angkinin ngayong gabi.
Sinakop niya ng matinding pagnanasa ang aking naka awang na labi. Hindi ko malamang dahilan pero may matinding sarap na nararamdaman ako sa mga halik niya. Nanlaki ang aking mga mata ng nangigil siyang uma-atras abante sa ibabaw ko habang may lumalabas na dalawang pangil sa kanyang ngipin. Biglang namula ang kanyang mga mata.
Mas lalong humigpit ang hawak niya sa bewang ko at matinding bayo ang kanyang binigay. Bumuka ang mga labi ko, hindi ako nasasaktan pero kakaibang sarap ang pinapalasap sa akin ng gwapong lalaki. Para siyang galing sa mga romanyo, sa mga italyano. Hindi ko maaninag pero kitang kita ko ang sarap sa kanyang mukha.
"Fuck, baby!"
Aba anong english 'yon? Sa pagkaka alam ko sa aming paaralan walang ganong lenggwahe.
Sinakop ng malalaki at mahahaba niyang daliri ang aking dibdib, nilamas niya iyon at pinisil.
"Ang sarap!" Hinila niya ang aking balakang at napaliyad ako ng pumasok ng buong buo ang mahabang naglalabas masok sa akin, kanina pa.
...
"Saan ka galing? Mag aalas otso na Maria rosana." Galit ang bumungad sa aking sa pinto.
"Nay, pagod ako. Di ko nga alam kung bakit natagalan ako." Pumasok ako ng tuluyan sa aming kahoy na bahay. Pumunta sa bintana para isarado.
Mahangin at mukhang uulan, wala pa naman kaming ilaw sa ngayo.
"Akala ko ba maliligo lang? Bakit sa tuwing maliligo ginagabi ka?" Galit na nilapad ni nanay ang mga plato. Mukhang kakain na.
"Ewan ko ba nay at hindi ko maalala." Sabi ko lang at umupo, inayos ang lumang bestidad na binigay pa ng mayaman kong ka-klase.
Umupo na rin si nanay sa harapan, may trabaho siya tuwing sabado at linggo sa bayan. Isang araw ay 500. At usap usapan na magbibigay daw ng pera ang senyorito na nakatira malapit sa bayan. Sila ang kilalang pinaka mayaman dito sa bayan.
"Nako Maria, baka may tinatago ka ng nobyo huh!" Sumubo siya ng kanin at nagsimula nalang din akong kumain.
"Aba'y kung meron naman po, ipakikilala ko sa inyo. Saka sangayon mag aaral po ako para sa pangarap ko no."
"Dapat lang anak, para naman makapag maynila na tayo at makasunod sa tiyahin mo roon."
"Pangrap ko 'yon nay, kaya nagsisikap akong aral dito."
Napatigil si nanay sa pagkain at may tinuro sa aking leeg. Namumula iyon dahil sa puti't kinis ko. May lahi kasing spanyol ang aking ama. Habang si nanay naman may dugo rin daw na Italiano. E, mga mahihirap daw na mga italiano iyon noon pa.
Naniniwala naman ako dahil, ako lang palagi ang napapansin na maganda at maliit ang mukha. Mahaba at straight na buhok, at makinis at maputing balat.
Tinignan ko iyon sa salamin, tumayo pa ako.
Para iyong ngipin na nakamarka, para din siyang sinipsip ng kung ano.
"Siguro nay, nakuha ko sa pagliligo sa ilog."
Tumango si nanay at umupo na muli ako, kumain ng tahimik habang inaalala ang trabaho namin bukas, ang hirap ng buhay kapag mahirap.
Ipagpapatuloy...
