Centre Of My Universe

Chapter 7

Dedicated to vanessaevangelio

Adrian Lee

I'm furiously watching the girl I like the most right now. I was so excited to visit her. Pero..
Tangina.

Napakuyom ako ng mahigpit habang pinapanood siyang nakikipag kuwentuhan sa mga tambay na lalaki sa harap ng bakery.

She is that friendly to men in particular. I know it was nothing to her but friendship,but damn! NAGSESELOS AKO. At mahirap magpigil ng selos lalo na kung wala ka namang karapatan.

Lalaki rin ako at kitang-kita ko kong paano siya hangaan ng mga lalaking kaharap niya ngayon. She's really fun to talk and to be with, kapag kausap mo siya may bagay sa kanyang parang sa'yo ay humihila at hamahalina. And she's not aware of how adorable she is. Hindi niya pansin kong gaano siya nakakadala kapag nagsasalita,hindi niya pansin kong gaano siya nakakatuwa kapag tumatawa at hindi niya pansin kong gaano siya kaganda kapag ngumingiti.

Kung pwede lang ayaw kong ganito siya kalapit sa mga lalaki sa paligid niya. She is so comfortable being one of the boy's. Wala ring arte sa katawan. And she said one time to me, 'that Men are easier to tag along than girl's.' Nahihirapan daw talaga siyang makipaglapit minsan sa mga babae because they seems  unreal to her. Malapit lang siya sa mga babaing may tiwala siya gaya nila Che at Grace.

I saw her laughing on one of the boy's joke. And I don't like it. I couldn't  take the facts that anyone could make her that happy. Nakakaselos. Gusto kong sa akin lang siya ganiyan,gusto kong nasa akin lang ang atensiyon niya,gusto kong sa akin lang siya komportable,gusto kong ako lang ang nakakapag pasaya sa kanya,gusto kong ako ang dahilan ng pagtawa niya. Pero hindi pweding AKO lang. Dahil hindi lang naman sa akin umiikot ang mundo niya,hindi lang ako ang tao sa paligid niya.  At hindi pa naman siya sa akin para ipagdamot ko sa iba.

That's why I'm here at the other side of the road,I need to cool down before I approach her. I might scared her if she learned how possessive I am when it comes to her. As much as possible I'm suppressing my possessive side,ayaw kong magkaroon siya lalo ng dahilan para ayawan ako.

Ilang buwan ko naba siyang nililigawan?8 months?ahh. Hindi ko akalaing tatagal ako. Nagugulat na rin ako sa sarili ko. Wala pa akong babaing napag tiyagan ng ganito kundi siya. And it's driving me insane!

I mean.Come on, I know and I can feel it,she liked me too. But as if, there was  something  holding  her back. Or was it someone?! Damn!NO WAY!

I will make and do everything I can, para siya ay maging akin. Aquen...

Medyo kumalma na rin ako kaya naglakad na ako palapit.  Pang gabi siya ngayon, madalas bigla nalang akong sumusulpot dito ng hindi niya alam. Para nanga akong stalker sa lagay na 'to. Ewan ko ba! Lagi akong sabik na makita siya,kahit madalas naman kaming magka-text at tawagan,hindi pa rin sapat.

As I'm nearing,She look at my direction.As if she sense my presence. Our eyes meet. She smiled. I maintain a straight face. I'm pissed.

Pumasok ako sa loob ng bakery nang wala kahit isang pinansin sa mga kausap niyang lalaki.

"Pre!Ano miss mo nanaman ako?!" Gago. Red greeted me with his annoying smirk. Lalong nalukot ang mukha ko.

"Ang sama ng hilatsa ng mukha mo Pre ah!Ano?ah! Alam ko na!tangina.hahhaha!" Fucking bastard!

"Naabutan mo,nuh?" Pwede ko na bang bangasan 'tong gagong ito para manahimik?

"Putcha!Ang lakas talaga ng tama mo kay Aque.Hahaha!' Tuloy -tuloy parin ang pang aasar niya sa akin kahit hindi na ako umiimik.