KARANLIK

Tanıtım

Merhaba arkadaşar wattpad de yazdığım ilk hikayem umarım tatmin edici bir tanıtım olmuştur :) Yorumlarınızı bekliyorum ki bu sayede kendimi geliştirebileyim.

Kim bilebilir ki hayatının geri kalanın renkli olacağını? Aniden zifiri karanlık kuyusunun dibine düşmüştü. Dipteydi, yine de umudu vardı içinde bir yerlerde. Kurtuluşu bekliyordu.

Siren sesleri, yanan kırmızı mavi lambalar.

Silikleşiyor, her şey yok oluyor. Göremiyordum, gözlerimde kapkara bir perde vardı sanki. Boşluktayım, kapkara bir boşluk. Ambulans sesleri, çığlıklar arttıkça artıyordu. Kulaklarım tırmalanıyor, başım müthiş bir şekilde ağrıyordu. Tarif edemeyeceğim bir ağrıydı bu, daha önce hiç yaşamadığım. Çığlık çığlığa bağırmak ve bu ağrıdan kurtulmak istiyordum. Etrafım kapkaranlıkken bir de konuşamıyordum.

Bedenim fırsat kollamıştı sanki, uçurumun kenarındayken sinsice yaklaşıp arkamdan vurmuştu. Zorlanıyordum, yaşadıklarımı idrak edemiyordum. Neredeydim ben ? Kabustaydım değil mi? Annem, o neredeydi? Korkum bin kat daha artmıştı, yapayalnızdım. Anneme seslenmek, babama bağırıp çağırmak istiyordum. Olmuyordu, kahrolası karanlıkta sessizce boğuluyordum. Kalbim kulaklarımda atıyor. Bedenimi hissedemiyordum.

Sonrası sessizlik.

Karanlık dolusu sessizlik.