You are everithing i need

part 2

Το πρωί σηκώθηκε νωρίς και πήγε στην μεγάλη τραπεζαρία .Εκεί η καθηγήτρια Μακ Γκονακαλ τους μοίρασε τα ωρολόγια προγράμματα τους. Η Έμι διαπίστωσε ότι όλα τα μαθήματα ήταν σε συνδιδασκαλία με το Σλίθεριν. Ήξερε βέβαια ότι ο Ντράκο ήταν ένα χρόνο πιο μεγάλος οπότε δεν θα ήταν στην ίδια τάξη αλλά θα ήταν με την Σάσα τουλάχιστον. Στην πρώτη ώρα είχαν φίλτρα. Έτσι πήγε να βρει τη Σάσα για να πάνε μαζί στο μάθημα.
Ο καθηγητής Σνέιπ ήταν πολύ καλός δάσκαλος και παρόλο που η Έμι ήταν στο Γκρίφιντορ την συμπάθησε. Στο τέλος του μαθήματος καθώς η Έμι ετοιμάζονταν να φύγει, ο Σνέιπ την φώναξε.<<Έμι Έλα εδώ .Οι καλύτεροι μαθητές από κάθε έτος στο μαθημα μου πρέπει να γνωρίζονται μεταξύ τους. Από εδώ ο Ντράκο Μαλφοι ο καλύτερος μαθητής του δεύτερου έτους.>>. Η καρδιά της σκιρτισε .Ο Ντράκο ήταν τόσο όμορφος με τα ανοιχτοξανθα μαλλιά του και αυτά τα λαμπερά πράσινα μάτια που η Έμι δεν μπορούσε να σταματήσει να τα χαζεύει. Ήταν άβολο να του μιλήσει με τον Σνέιπ να παρακολουθεί οπότε είπε απλά ένα σιγανό<<Γεια>>. Ο Ντράκο άνοιξε το στόμα του για να απαντήσει αλλά τότε η πόρτα άνοιξε και οι φίλοι του Ντράκο μπουκαραν στο γραφείο του Σνέιπ. <<Ντράκο σε ψάχνουμε σ' όλο το κάστρο!>> του είπε ένα αγόρι που είχε μαύρο δέρμα και μαλλιά .<<Έρχομαι >> είπε ο Ντράκο και έριξε στην Έμι ένα φευγαλέο βλέμμα πριν φύγει .<<Μιλάς με λασποαιματες??>> άκουσε ένα αγόρι να λέει στον Ντράκο, η Έμι.<<Σκάσε>>
τον αποπηρε ο Ντράκο και το άλλο αγόρι δεν ξαναμίλησε.
                                    
<<Χαζή βρομιαρα λασποαιματη >>άκουγε να την περιγελούν οι φίλοι του Ντράκο. Ο ίδιος ποτέ δεν ήταν εκεί όταν την κορόιδευαν και η Έμι είχε αρχίσει να αναρωτιέται γιατί. Εστριψε σ' έναν διάδρομο και οι φίλοι του Ντράκο την έχασαν.<<Έμι!!!>>άκουσε μια φωνή πίσω της. Ήταν η Σάσα που έδειχνε ενθουσιασμένη. Περπάτησαν για λίγο και μετά η Σάσα ρώτησε <<ξέρεις τον Ντράκο Μαλφοι?>>. Η Έμι γύρισε απότομα το κεφάλι της.<<Γιατί ρωτάς??>>
<<Γιατί σε κοιτάει κάπως ύποπτα>>. Η καρδιά της Έμι χτύπησε δυνατά στη σκέψη ότι ο Ντράκο την κοίταζε. Παρόλαυτα ρώτησε <<τι εννοεις?>>
<<Ότι γλυκοκοιταζει εννοώ>>της είπε η Σάσα.
<<Και έχω παρατηρήσει ότι κι εσύ τον γλυκοκοιταζεις>>. Η Έμι δεν της απάντησε.Στα χείλη της Σάσα είχε σχηματιστεί ένα μεγάλο χαμόγελο.<<Οπότε?>> ρώτησε η Σάσα.<<Τι οπότε ?>>.<<Θα του το πεις ?>> <<Πας καλά ?Με λέει λασποαιματη!>> <<Οι φίλοι του. Ο ίδιος ποτέ.>> της είπε η Σάσα.<<Δεν ξέρω>>της απάντησε η Έμι.
                              
Τα βιβλία της ήταν ριγμένα στο πάτωμα και οι φίλοι του Ντράκο έκαναν πλάκες εις βάρος της. <<Ε παιδιά !! Σας ψάχνω μισή ώρα...>>άκουσε η Έμι τη φωνή του Ντράκο να λέει. Ο Ντράκο κοίταξε τα βιβλία που ήταν ριγμένα στο πάτωμα και μετά γύρισε στους φίλους του. Έκανε μια κίνηση με το κεφάλι του σαν να έλεγε ότι δεν αξίζει . Εν τω μεταξύ η Σάσα είχε έρθει να βοηθήσει την Έμι να μαζέψει τα βιβλία της. Μόλις οι φίλοι του Ντράκο έφυγαν , ο Ντράκο έκανε μια κίνηση με το ραβδί του και τα βιβλία πέταξαν στα χέρια της Έμι.Μετα έφυγε χωρίς να κοιτάξει πίσω του.

Λοιπόν αυτή η ιστορία είναι αφιερωμένη στο σπιτάκι 212 στην κατασκήνωση Ελαιώνες γιατί εκεί γράφτηκε. Ευχαριστώ όλα τα κορίτσια!! ❤️❤️❤️❤️💞💞
Όσο για σας see you soon 😘😘😘 και να ψηφησες⭐ αν σας άρεσε!