+ 🐚🦅❯ !! yağmurlar onun için ağlardı
ve genç kız susardı. başka kollarda
teselliyi aramıştı. oysaki bilmiyor-
du, bulamayacaktı,,
♯🦋;; cho chang's perspective
♯🍄;; cho chang × starliner seri...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
── ⋅ ⋅ ── ✩ ── ⋅ ⋅ ──
Baygın halde suyun içinde sanki yarınlar yokmuşçasına sallanan kız bilinç yoksunluğuyla birlikte korkunç kabuslar görmeye devam ederken duyduğu tuhaf şarkıların sesi kulaklarına birer ninniymişçesine baskı yapıyordu.
Sonra bir çift kolun kendisini kavradığını ve bütün sevgisini vermek ister gibi nazikçe bulundukları yerden yukarıya çıkardığını hissetti. Bilinçsiz olsa dahi dokunuşları hâlâ algılayabiliyor olmak onu ürkütse de kabus ve gerçek arasında sıkıştığı bu yorucu durumdan kurtaracak birinin, mümkünse Cedric'in gelmiş olması onu bir nebze rahatlattı ve kendini bu nazik kollara bırakıp kısa bir süre dahi olsa endişelenmeyi kesebileceğini düşündü.
Nihayet sudan çıktığında da böyle olmuştu.
Yüzüne vuran oksijen ani bir şok etkisi yaratmış, basınç farkından dolayı açılan kulakları tezahürat eden kalabalığın seslerinden ağrımaya ve rahatsız olmaya başlamıştı. Korkuyla etrafına bakınsa da yüzünde sersemliğin verdiği bir gülümseme vardı ve sevdiği çocuk onu ellerinden kayıp gitmesini istemiyor gibi tutuyor, artık sudan çıkmaları gerektiğini işaret ediyordu.
Açıkçası Cho bu duruma nasıl geldiğini bilmiyordu. Tek bildiği şey göreve saatler kala bir sorun için müdürün ofisine gitmesi gerektiği ve orada Fleur adlı kızın kardeşi, Hermione ve Ron ile karşılaştığıydı. Sonrası bu kadar silinmişken "Muhtemelen büyü yaptılar, başka bir açıklaması yok." diye mırıldandı ve zonklayan başını tutup hâlâ iyi olup olmadığını sormaya devam eden Cedric'e gülümseyerek "Sorun değil, ben iyiyim. Asıl sen nasılsın? Yaralandın mı?" diye sordu.
"Gerçekten mi Cho? O kadar süredir suyun altındasın, üstelik şu an sırılsıklamsın. Hasta olacaksın!" diye gülen ve sitem eden Cedric bulduğu bir havluyla kızı sarmalamaya başlayınca Cho, alt dönemlerden bir kızın kendisine uzattığı havluyu alıp Cedric'e attı. "Diyene bak! Sanki az önce orada sirenlerle kapışmıyordun!"
Böylelikle iki çocuk birbirlerine bakarak olayın trajikliğine gülmeye başladı. Yine de Cho'nun düşüncesine göre bu görevler tehlikeli olmaya başlamıştı. Motivasyonunu kırmamak için Cedric'e bir şey söylemese de üzgün üzgün çocuğa baktı. Onu kaybetmeyi göze alamazdı.
"Bu çok yakındı... Neredeyse ölüyorduk!" diye çocuğu korkutmak istemediği için dalga geçer gibi görünmesini istediği sesiyle bağırdı. Cedric bu sefer gülmekten ağrıyan karnını tutarak kıza baktı. "Evet, zaten asıl komik olan da bu! Resmen ölüyorduk!"
Bunu söyleyen çocuk daha da fazla gülmeye ve olan bitenleri izlemek için korkuluklara yürümeye başladı. Kız da arkasından gitmişti. Yine de diye düşündü Cho, yine de bu olanlar hiç komik değildi.
