Dışarı izlemeyi bu güzel düşle son vermiştim artık sıra dağınık ve bir sürü eşya ile dolu olan odama bakmaya gelmişti. Odam ilk başlarda bu kadar eşya ile dolu değildi. İlk başlarda sadece sarı bir çizme vardı sonrasında mavi bir boncuk ve sonrasında beyaz bir gömlek derken çok fazla eşya ile yüz yüzeyim şu an... Bu eşyaların çoğunluğu buraya nasıl geldi hiçbir fikrim yok. Bazı eşyaları evimden dışarı çıktığımda ilgimi çektikleri için almaya karar vermiştim ama diğerleri nasıl buraya geldi hiçbir fikrim yok. Gün geçtikçe eşyaları artık sayamıyordum sanki her bir eşyanın bu odada yeri varmış gibiydi. Bu eşyaları bir gün düzenlemem gerekecek yoksa eninde sonunda tüm odam karman çorman bir hale bürünecek ya da en sonunda ben bu eşyalar içerisinde boğulacağım... Artık uyku vaktim geldiğini hissediyordum göz kapaklarım ağırlaşıyor ve görüşüm git gide bulanıklaşıyordu. Gözlerim bugün dinlenmeye çekilmek istiyordu. Yatağıma uzandım ve son bir kez tavana bakarak gözlerimi kapattım. Gözlerim dinlenmeye ve düşüncelerim bulanıklaşmaya başlamıştı artık uyuma vaktim gelmişti elveda gelip geçen bir gün daha...
Rüyalardan bir kısım...
Herkesin kendini her şeyden farklı hissettiği bir an olmuştur illa ki. İşte benim kendimi her şeyden farklı hissettiğim an benim için çok acı bir gündü. O gün herkesle bir olmayı, normal olmayı, herkes gibi sıradan olmayı istemiştim ama hayatın akşını duygularımızla değiştiremiyorduk. O acı günde bana sahip çıkanlar tek tek kaybolmaya başlamıştı, okulumdaki insanlar, mahallemdeki insanlar, en önemlisi evimdeki insanlar tek tek kayboluyordu ve onları benden başka kimse hatırlamıyordu. Bense onların geride bıraktıkları anıları korumaya çalışıyordum kısacası onlardan bana geriye kalan en önemli eşyalarını. O kadar çok olmuştular ki geriye kalan arkadaşlarım odama gelince bunlarda ne diyordu ve bunları kimden aldığımı soruyorlardı ama bu eşyaların bazıları onların çok yakın olduklarından kalma bunu unutmuşlardı. Ben o eşyaların hepsini o eşyalarının yakınlarına vermeye çalışıyordum ama birçoğu kabul etmiyordu. Kabul edenler ise birkaç gün sonra rüyalarımda bana teşekkür edip kayboluyorlardı. Bu durum beni hep üzüyordu ama ne kadar üzülsem de bu eşyaları koruyuculuğun yapmaya devam edecektim sonuçta buradaki tek amacım buydu. Zamanla bu hüznün beni yiyip bitireceğini biliyordum ve bu hüzünler rüyalarımda hissettiğim duygularla kodlanıp onları hatırlayınca geri geleceğini de... İleride nasıl bir insan olacağım bilemiyorum ama en sonunda benim de anılarım kaybolacak ve boş bir kutuya döneceğim bunların hepsinin farkındayım ama... ama eminim en sonunda biri benim anılarımı bana geri getirecek. Bir kişiye ne kadar bel bağlamayı sevmesem de ona bel bağlamalıyım diye hissediyorum. Ona en...
Uyanmıştım, ama bu sefer ağlamıyordum ya da göğsümde bir baskı yoktu rahat ve huzurlu hissediyordum uzun zamandır bir şey güveniyordum ve güvendiğim şey çok yakında beni bulacağına emin olduğumu hissediyordum ama işin aslı bu duyguyu ilk kez hissetmiyordum çok kez hissettim ve her hissettiğim gün farklı şeyler yaşıyordum. O farklar çok büyük olmasa da o gün içerisinde beni mutlu edecek şeylerdi. Ya o gün hava sıcak oluyordu veya evimin tek bir kokusu oluyordu.Evimin kokusunun tek bir koku olması beni huzurlu hissettiriyordu çünkü o gün evimde bir koku karmaşası olmuyordu. Bazı zamanlar ise uyandığımda bu dünyanın sadece benim odamdan ibaret olduğunu düşünüyordum. Bu dünyadan eğer bir şekilde kurtulacak olursam beni daha ağır hüzünlerin beklediğini düşünüyorum acaba eski ben nasıldı? Hayatım uzun zamandır ondan hatırladıklarımla devam ediyordu. Yeni benim bir hobim veya bir alışkanlığı yoktu. Tüm günümü duvarlara ve tavanlara bakarak geçirebilirdim. Bunun dışında yapmak istediğim bir şey yoktu. Eski benin çok yorulduğunu düşünüyorum ve yıprandığını çünkü bu yatağa girip 100 yıl uyusam bile bu içimdeki yorgunluğu kaybedebileceğimi düşünmüyordum.