Price ❧ Hyunmin

0.4~2 günlük arkadaş~

"Ben geldim."

Yorgun bir şekilde kapıyı kapatıp ayakkabılarımı çıkardım. Hyunjin'in aptallığı bugün beni çok yormuştu.

"Geldin mi minie~"

Annem içeriden konuştuğunda ayakkabılarımı sonunda çıkarabilmiştim. Ayakkabılarımı kenara koyup oturma odasına ilerledim.

Annem televizyonun karşısına oturmuş yeni başladığı dizisini izliyordu.

Çantamı kenara koyup lavaboya ilerledim. Ellerimi iyice yıkadıktan sonra annemin yanında gidip bedenimi yorgunca annemin yanına bıraktım.

"Yorulmuş mu benim Minie'm."

Annem alnıma bir öpücük kondurup saçlarımı okşadı.

"Yoruldum."

En sevdiğim şey saçlarımla oynanmasıydı. Annem çocukluğumdan beri saçlarımla oynardı. Buna alışmıştım ve saçlarımla oynamayınca kendimi eksik hissediyordum.

"Ne yormuş benim oğluşumu? Şu çocuk mu yordu yoksa?"

Kafamı iki yana salladım. Jun bugün benimle hiç konuşmamıştı. Benden hep kaçmıştı.

"Hyunjin aptalı yordu anne."

Koltukta kayıp başımı annemin bacaklarının üzerine koydum. Gözlerimi kapattığımda annemin elleri saçlarımdaki yerini almıştı.

"Hyunjin'le hala görüşüyor musunuz?"

Annem şaşkınca bana baktığında omuz silktim.

"Görüşmüyorduk. Son zamanlarda beni sürekli rahatsız etmeye başladı."

Annem uzanıp alnıma bir öpücük bıraktı.

"Benim minie'mi nasıl üzerler?"

Annem sahte kızgınlıkla konuştuğunda güldüm.

"İstersen senin için Hyunjin'in annesiyle konuşabilirim."

Kafamı iki yana salladım.

"Ben hallediyorum."

Annem kafasını sallayıp gözlerini televizyona çevirdi. Bende gözlerimi televizyona çevirip uyuya kalana kadar diziyi izledim.

~~~~~~~~~~~~~

Okulun bahçesine girdiğimde etrafıma bakındım. Bu sefer bahçede beni rahatsız edecek bir Hyunjin yoktu. Rahat bir nefes alıp okula ilerledim.

Dün Hyunjin ve arkadaşları beni bir gruba almışlardı ve saçma sapan konuşmuşlardı. En sonunda onları sessize almıştım. Bu verdiğim en güzel karardı.

Sınıfa girdiğimde gözlerini sıraya dikmiş kara kara düşünen Jun'u gördüm. Hiçbir şey demeden adımlarımı sıraya yönelttim. Çantamı sıraya bıraktığımda Jun gözlerini bana çevirmişti.

Bir süre tereddütle bana baktıktan sonra gözlerini tekrardan sıraya çevirmişti. Umursamadan sıraya oturup çantamdan kitaplarımı çıkarttım.

"Seungmin."

Jun'un sesini duyduğumda gözlerimi ona çevirdim.

"Konuşabilir miyiz?"

Yüzündeki üzgün ifadeyle konuştuğunda başımı salladım. Jun ayağa kalkıp sınıfın çıkışına ilerlediğinde bende peşinden ilerledim.

Jun'la beraber bahçeye çıkıp bir banka oturduk.

"Hyunjin'den hoşlanıyor musun?"

Tereddütle gözlerimi yere çevirdim. Ne söylemem gerekiyordu?