Price ❧ Hyunmin

0.6~Kavga~

Okula girdiğimde kendimi yorgun hissediyordum. Son zamanlarda olan herşey çok yorucuydu.

Sınıfa giderken omzuma atılan kolla irkilmiştim.

"Seni korkuttum mu? Üzgünüm."

Jun üzgünce bana baktığında zorla gülümseyip başımı iki yana salladım.

"Dalmışım, ondan korktum."

Jun başını sallayıp kolunu omzumdan çekti ve benimle birlikte sınıfa ilerledi.

"Çok yorgun görünüyorsun. Hasta falan mısın?"

Jun endişeyle bana baktığında başımı iki yana salladım.

"İyiyim. Sadece son zamanlarda fazla dinlenemedim."

Jun kafasını salladığında sınıfa girdik. Sırama ilerleyecekken sıramda oturan Hyunjin'i görmemle afalladım.

"Sonunda geldin. Konuşalım."

Hyunjin ifadesiz suratıyla yanıma gelip bileğimi tuttuğunda Jun araya girip bileğimi Hyunjin'in elinden kurtardı ve beni arkasına aldı.

"Onunla ne konuşacaksın?"

Jun korumacı bir tavırla konuştuğunda gülümsedim.

Jun gerçekten iyi biriydi. Eğer şu saçma şiddet eğilimi olmasaydı çok daha iyi olabilirdi. Jun'un eksik olduğu yer buydu.

"Seni ne ilgilendiriyor? Seungmin'le ayrıldınız artık ona karışamazsın."

Jun sinirle yumruğunu sıktığında bunun için kendimi kötü hissettim. Benim yüzümden Hyunjin'e verebileceği bir cevabı yoktu.

"Jun."

Jun bana döndüğünde gülümsedim.

"Sorun değil."

Jun tereddütle yere baktığında gözlerimi Hyunjin'e çevirdim.

"Gidelim."

Arkamı dönüp sınıftan çıktığımda Hyunjin'de peşimden sınıftan çıktı. Hyunjin'le birlikte bahçeye çıkıp okulun yan tarafına ilerledik.

Okulun yan tarafındaki duvara yaslanıp kollarımı göğsümde birleştirdim.

"Ne konuşacaksın benimle?"

Gözlerimi merakla Hyunjin'e çevirdiğimde Hyunjin karşıma geçip gözlerini bana dikti.

"Hala geçmişte yaşananlar için bana kızgın mısın?"

İç çekip elimle saçlarımı düzelttim.

"Hyunjin sanırım bazı şeyleri yanlış anlamışsın. Ben sana kızgın falan değilim. Sadece senden rahatsız oluyorum ve senden uzak durmaya çalışıyorum."

Hyunjin uzun saçlarını karıştırdığında boş boş yüzüne baktım.

"Eskiden çok daha sevimliydin."

Hyunjin kendi kendine konuştuğunda yaslandığım yerden doğruldum.

"Konuşacakların bittiyse ben gidiyorum."

Hyunjin'e arkamı dönüp ilerleyecekken Hyunjin bileğimi tutup beni durdurdu.

"Seungmin. Üzgünüm, geçmişte yaptığım şeyler için."

Arkamı dönüp sırıttım ve Hyunjin'e doğru eğildim.

"Ne o, yoksa bana aşık mı oldun?"

Alayla gülüp geri çekildiğimde Hyunjin yeri izliyordu.

Kafamı iki yana sallayıp arkamı döndüm ve Hyunjin'den birkaç adım uzaklaştım.