ZAMANSIZ DÜNYA

21 Ocak 1984

Havanın açık olduğu ve kuşların şakıdığı etrafta huzurla dolu bir hava hakimdi sanki iki katlı villalar güzel parklar koşuşturan çocuklar...
herkes uyanmıştı ama profesör hala uyuyordu günün ışıkları yüzüne vuruyordu yavaşça uyandı ve gerildi saatine baktı saat 08.34 ü gösteriyordu bir anda üstünü değiştirmeye çalışırken yere düştü kendi haline kahkahalar atarak olamaz kaçırdım ulan dersi yetişmem gerek diye yineledi hemen banyoya girip yüzünü yıkadı hemen koyu ceketini ve kahverengi pantolonunuda giyerek çıkmaya hazırlanıyordu ki bir anda geri döndü gözlüklerini taktı kendine aynada bakarak gülümsedi ve evden çıktı komşusu margaret a selam verdi komşusu margaret 50 li lerinde orta yaşlı bir ev hanımıydı margaret seslendi yine mi geç kaldın george evladım george ise bakmadı bile arabasına binerek gazı kökledi ülkenin en iyi üniversitesinde kuantum fizik ve matematik profesörüydü üniversitenin otoparkına arabayı hızlıca ve düzensizce park ettikten sonra derslik 101 e girdi ve 100 den fazla öğrenci ona bakıyordu saçlarını düzeltti evet baylar bayanlar geç kaldığım için özür diliyorum dedi ve yerine geçti en gözde öğrencilerinden biri olan stacy ise bay orwell bizi geçe bırakmayın sizden öğreneceğimiz çok şey var dedi profesör ise merak etme stacy sizinle mezara kadar irtibatta olacağım dedi salon ise kahkahalara boğuldu salondaki erkekler işte en sevdiğim hoca diye bağırdılar ıslık sesleri çıkardılar profesör ise masaya vurarak sessizlik diye bağırdı ve herkes sustu tahtaya zaman nedir diye bir soru yazdı hemen öğrencilerden biri mr.orwell efendim zaman şimdiki önceki ve sonra olucak ve olmuş ve olmakta olan olayların bütününe denir profesör ise arkasına dönüp salona bakarak evet kevin zaman bundan ibaret sizce zaman yolculuğu mümkün mü gençler bir taraf hayır mümkün değil bir taraf ise hayır mümkün diye aralarında fısıldaşıyorlardı profesör öğrencilerini susturarak kuantum fiziğini anlatmaya başladı evet arkadaşlar bunları size anlattım ve böyle bir olayın mümkün olabileceği taraftarıyım dedi ders bitmişti profesör ofisine gidip bişiler atıştırdı gizli projesini amerikan hükümetinden saklıyordu yıllarca çalıştığı proje tamamlanmıştı ve tek yapılması gereken denemekti bunları yapınca kendini amerikan kahramanı gibi hissedecekti bay başkanın onunla tokalaşması ahh filmlerde izlediği şeyler... Stacy ofisin kapısını tıklatarak efendim gelebilir miyim diyerek profesörün dalgınlığı ortadan kalktı hemen projesinin taslağını kaldırdı evet stacy gel stacy tatlı ve çok güzel  20 lerin ortasında bekar bir kadındı bir bahane ile sevdiği adamı görmek istedi george ise evet stacy nedir bir sorun mu var diye stacynin dalgınlığını bozdu stacy ise evet efendim var ağaçları göstererek bakın ne kadar güzeller sizce de öyle değil mi dedi George ise anlam veremedi dediklerine anladım stacy benim işlerim var bana izin verebilir misin acaba!? Stacy ise tamam efendim iyi günler dedi ve odadan çıktı aslında george da ona karşı boş değildi ama o öğrencisiydi aralarında yaş farkı baya azdı ama yinede hoş karşılanmazdı statüsü düşebilirdi stacy çıktıktan önce son anda bir taslak görmüştü garip bir alete benziyordu merak etmişti aslında sonra gelince sorarım diyerek evinin yolunu tuttu...
Akşam 20.19
George evine gitti hava yağmurluydu bu sefer evinin bodrumundaki zaman makinesi adını verdiği 2 3 metrelik aleti üniversiteye getirdi derslik 101 de ortaya koydu içine girdi tuşlara bastı aslında umutsuzdu hayatı kötü geçmişti bu zamana kadar ve umutsuzca bu aleti yapmıştı ve aklını kaçırdığını düşünüyordu bir anda moleküllerine ayrılmaya başladı ve ortadan kayboldu...
1 hafta boyunca ortalıkta gözükmedi ama bu garip aletin haberi ve görgü tanıkları haber siteleri ve amerikan hükümeti buraya doluşmuştu stacy de görünce çok şaşırdı bu taslakta gördüğü  aletti onu bulmak istiyordu böyle düşüncelere dalarken bir anda salonun ortasında bi cihaz belirdi.