Umarım bu yazdıklarım sizi üzmez yazılarım üzerse beni affedin.
Hepimizin sevdiği veya nefret ettiği ve korktuğu ve kızdığı aslında en değerli parçamız babalarımız.
Dilerim bu yazıyı yabana atmaz uygularsınız.
Bazılarımız babaları ile arkadaş gibiyken bazılarımız ise düşman gibi
Evde babanın geleceği saat kapı sesini duyunca kimimiz kapıya sevinçle yürürken kimilerimiz saklanacak delik arar evden kaçmak ister.
Aslında her baba evladını (kız veya erkek) sever.
Evlatların çoğu babalarının kendilerini sevmediğini düşünür.
Genelde babalarla iletişim kurmak zor gelir.
Elbette herkesin durumu farklı farklıdır.
İçsel bir ses der ki yapma anlatma peki bu durum neden olur?
Kimi zaman babanın kişiliğinden (mizacından) kimi zaman da eski olaylardan tecrübe edilmiştir. Bu yüzden anlatmak istemeyiz konuşmak istemeyiz.
Babalarımız iyi veya kötü başımızın tacı evimizin direği
Kimi baba çocukluğunda ailesiyle sorunlu, kavgalı ortamlarda büyüdüğünden dolayı evlatlarına sevgiye dair bir şeyler veremeyebiliyor.
Bunun üzerine bir de geçim sıkıntısı eklendiği zaman hayat zor hale geliyor.
Keşke her aile mutluluğu, huzuru, sağlığı, afiyeti yakalayabilse bir de hayalleri gerçek olacak kadar da paraya sahip olabilse değil mi?
O adam sevilmemiş ki sevgi nedir bilmiyor. Hep kendini ispatlamaya çalışmış birilerine, sevilmek istemiş. Babaların o kadar kafasından hayaller, umutlar, keşkeler, pişmanlıklar geçiyor ki...
Evlatlar büyüyünce babalarla aralarındaki masumiyet kaybolur.
Denir evet genel kesim için doğrudur. Herkes için bu söz geçerli değildir.
Evlatlarda babalarıyla empati yapıp onlar gibi bakabilseler acaba ben iyi bir evlat mıyım diye kaçımız kendimizi sorguluyoruz?
En ufak bir şey de hemen öfleyip, pöfleyip, zavırlayıp atıyoruz babamızı veya aile büyüklerimizi peki neden?
Kaçımız babamızla arkadaş gibiyiz? Kaçımız rahat rahat konuşabiliyor, korkmadan dertleşir gibi akıl alabiliyoruz?
Babamızla düşman gibiysek veya aramızda mesafeler varsa bunları yaparak yakınlaşabiliriz:
Babanızın geçmişini bizzat kensinden öğrenmeye çalışın. Onunla muhabbet için bahaneler .
Bazılarının babası soruyu terslesede başka bir konuya geçin. Yine olmazsa bir iki gün sonra tekrar deneyin farklı konularla soru sorun.
Göreceksiniz ki anlatmaya başlayacaktır.
Bu formül genellikle işe yarar yeter ki siz samimi içten ve tatlı dilli olun yılan bile deliğinden çıkar. Dinlemesini bilin hemen sıkılıp kalkmayın.
Askerlik anıları olur. Siyasi konular olur. Ekonomi olur. Yemekler olur.
Başınızdan geçen olaylar olur veya babanızın başından geçen diğer aile üyelerinin konuları olabilir...
Böyle böyle iletişiminiz yakınlaşacak hatta bir süre sonra o taş kalpli sandığınız babanızla karşılıklı gülüşmeler bile olacaktır. İnşallah
Çünkü hepimiz insanız sevmek sevilmek hepimizin hakkı ve hepimizin içinde sevgi var.
Kısacası
Arkadaş olun sevin zira bu dünyada bir tane biyolojik babanız var.
Eğer mümkünse birlikte eğlenin dışarlarda gezin sevdiğiniz şeyleri birlikte yapın.
Kafelere götürün. Evde birlikte televizyon izleyin çay veya kahve için muhabbet edin fikirlerini sorun.
Anlatabildim mi?
Hayat kısa birbirimize değer verelim kırmayalım, üzmeyelim bizler ölüp gideceğiz yarınımızın garantisi yok şurada 30 en fazla 60 yılımız var.
Zaman çok hızlı geçiyor. Sevdiklerinizin kıymetini bilin.
Ailenize değer verin sevin onları hatalarına rağmen kabul edin. Gurur yapmayın hayat kısa...
Ne mutlu bunları yapabilene
Görüşmek üzere...
