Bölüm 1

102 21 12
                                    

Yine aynı kabusla uyanmıştım 17 yıldır her gece gördüğüm aynı kabus.
Yavaşça yatağımın üstünde doğruldum , dışarısı hala karanlıktı.komodinimin üstünde duran telefonuma uzandım saat gecenin 3 üydü ve ben yine uykusuz bir gece daha geçiriyordum,gördüğüm kabusa bir türlü anlam veremiyordum bu da beni deli ediyordu sürekli aynı görüntüler ve çığlıklar korkunç derecede zihnimi ele geçiriyordu.Başımı yatağın başlığına yasladım.yıldızlarla süslü cam tavanımı izlerken kafam çok karışıktı herkesin benden bir beklentisi olması beni yoruyordu artık.Babamın mükemmel bir okul hayatımın olmasını istemesi ama asla bana vakit ayırmaması,annemin yokluğu,öğretmenlerimin çok önemliymiş gibi sınav baskısı,okuldaki herkese karşı olan duvarlarım beni çok yoruyordu.Ne kadar saat böyle düşüncelere daldım bilmiyorum ama alarmım çaldığına göre sabah olmuştu bile.yavaşça yataktan kalktım lavaboya yürürken aynaya çarptı gözüm cidden çok kötü durumda gözüküyordum uykusuzluktan morarmış göz altlarım,belime kadar uzanan dalgalı siyah dağınık saçlarım beyaz tenimin üstünde sanki her şeye meydan okumak ister gibi siyahın en koyu tonuydu.Üstümdeki çizgili tişört buruşmuş gri eşofman altımın üstünde aşırı komik bir durumdaydı aynadan son kez kendime bakıp lavaboya girdim.lavaboda işimi hallettikten sonra dolabıma ilerledim aşağıdan kahve kokuları geliyordu Ayla abla kahvaltı hazırlıyor olmalıydı.Ayla abla kendimi bildim bileli yanımda annemin yokluğunu babamın ilgisizliğini biraz da olsa doldurmak için elinden geleni yapıyordu belkide çocuğu olmadığı için bana bu kadar iyi davranıyordu kim bilir.dolaba ilerleyip siyah atlet ve bir alt aldım.
Üstüme aldığım siyah atleti giydim altıma siyah dar bi kot geçirdim hızlıca saçlarımı da taradıktan sonra hazırdım.Komodinden telefonumu alıp arka cebime koydum sonra kapının yanındaki çantamı aldım kulaklığımın içinde olup olmadığını kontrol edip aşağıya indim.Ayla abla "Günaydın tatlım" dedi.keşke onun kadar enerjik ve mutlu olabilsem diye geçirdim içimden.Hafifçe gülümseyip "Günaydın"dedim.Elimden geldiğince kibar olmaya çalışarak."kahvaltı hazır otur bakalım." Dedi.Ayla ablayı kırmamak için zorla iki üç bir şey yiyip görüşürüz diyerek evden çıktım.Babam muhtemelen gece gelmemişti eve her zaman ki gibi .Okula yürürken yine zihnimde kaybolmuştum, buraya geleli bir ay olmuştu , babamın işleri yüzünden sürekli şehir değiştiriyorduk ve ben nedense burayı sevmiştim ,güzel bir havası vardı Bodrumun.Her gittiğim okulda arkadaş edinmediğim için burda da öyle bir isteyim olmayacağından eminim.Çocukluğum ordan oraya taşınarak geçtiği için hiç kalıcı bi arkadaşlık kuramamıştım hayatım boyunca.Okulun önüne geldiğimde gözüme ilk çarpan dev bir bahçesi  olmasıydı ama bahçe boş olduğuna göre geç kalmıştım bile ilk günden.Mükemmel!Adımlarımı hızlandırıp okulun girişine doğru yürümeye devam ettim.

Evett kızımız biraz sorgulayıcı gibi ?



Evet şimdi melodinin kafanızda canlanması için buraya bırakıyorum yukarıya da mükemmel bir şarkı bıraktım bölümü okurken kulaklıkla dinlemelisiniiiz <3

Evet şimdi melodinin kafanızda canlanması için buraya bırakıyorum yukarıya da mükemmel bir şarkı bıraktım bölümü okurken kulaklıkla dinlemelisiniiiz <3

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SİLLAGE &quot;Gecenin izi&quot;Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin