အသံရဲ့ညှို့အား[Completed]

Extra-1

[Unicode]
လသာဆောင်က သစ်သားကြမ်းပြင်ထက် လဲလျောင်းရတာကို လင်းရှောင်အာ သဘောကျတယ်။ ပြင်သစ်ပြတင်းပေါက်တွေ (ပြတင်းပေါက်ကြီးတွေကို ဆိုလိုသည်) ကတစ်ဆင့် ဝင်ရောက်လာတဲ့ နေရောင်ခြည်တွေကိုခံယူရင်း ခန်းဆီးတွေကို ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်လာတဲ့ လေပြေလေညှင်းတွေကို အရသာခံလို့ လင်းရှောင်အာတို့ သဘာဝအလှထဲ ကောင်းကောင်းကြီး ပျော်ပိုက်နေလေရဲ့။ ဒီထက်ပျော်ပိုက်တဲ့အရာလည်း ကျန်ပါသေးတယ်။ ဒါကတော့ သူ့ကိုစာဖတ်ပြနေတဲ့ သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသော ရှုယွမ်ပဲပေါ့။

ရှုယွမ်က စိတ်ကူးယဉ်ဝတ္ထုစာအုပ် “The Little Mermaid” ကို ဖတ်ပြနေတာ။ လင်းရှောင်အာကတော့ သူ့ကိုမီရင်း မှေးနေတာပေါ့။ ရှုယွမ် ပြုံးလိုက်ပြီး စာအုပ်ကိုပိတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လင်းရှောင်အာ နဖူးပေါ်ဝဲကျနေတဲ့ ဦးစွန်းဖုတ်လေးတွေကို ခပ်ဖွဖွ သပ်တင်ပေးလိုက်တယ်။

ခဏကြာတော့ အချစ်ဝတ္ထုတွေဖတ်ပြပေးဖို့ လင်းရှောင်အာက တောင်းဆိုလာပါရော။ မဂ္ဂဇင်းတွေထဲက တိုတိုနဲ့ထိမိတဲ့ ဝတ္ထုလိုမျိုးတွေပေါ့။ လင်းရှောင်အာက တစ်ချက်တစ်ချက် အတွေးတွေနယ်ချဲ့နေတတ်တယ်။ အဲဒီအခါမျိုးဆို ရှုယွမ်က သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့ နှာခေါင်းလေးတွေကို အမိအရ နမ်းတော့တာပဲ။ လသာဆောင်မှာ နူးညံ့တဲ့အနမ်းမိုးတွေရွာနေတယ်…အချစ်ဝဲဂယက်ထဲမှာ ချစ်ကြည်နူးတစ်တီတူးနေတဲ့ နှစ်ကိုယ်တူ ချစ်စုံတွဲငှက်ငယ်လေးတွေလိုပါပဲ။

အဲဒီနောက် ရှုယွမ်ကိုလင်းရှောင်အာဖတ်ပြခိုင်းတဲ့ဝတ္ထုက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထူးဆန်းလာလိုက်တာ။ ဒီလိုစာအုပ်မျိုးကို လင်းရှောင်အာတစ်ယောက် ဘယ်ချောင်ကြိုချောင်ကြားက ရှာတွေ့လာတာလဲဆိုတာ ရှုယွမ်ဖြင့် နားမလည်နိုင်အောင်ပါပဲ။ ဒါ့အပြင် ဇာတ်ကောင်ထဲကအတိုင်း လိုက်ပြောဖို့လဲ လက်ချာပေးနေသေးတာ။

“ဒီနေရာမှာ မင်းအသံက…ခက်ထန်မာကြောပြီး ဩရှရှဖြစ်ရမှာ။ အရာရာကို လွှမ်းမိုးစေစားနိုင်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်လိုမျိုး…”

ရှုယွမ်လည်း “သူ တော်တော်တတ်” လို့တွေးပြီး သူပြောတဲ့အတိုင်း လိုက်ပြောကြည့်လိုက်တယ်။