M A Z E

30

‘မင္းအိမ္ကိုလူလႊတ္ေစာင့္ၾကည့္ထားတယ္၊ ဘာမွမလႈပ္ရွားနဲ႕’လို႔  ေျပာလာေလေတာ့ ဒီအိမ္အေၾကာင္း သူ႕အျပင္ Ichiiသာသိတာမို႔ ေရွာင္းက်န႔္က ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေျခာက္ကပ္စြာရယ္မိေတာ့တယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႕ေနာက္ေက်ာဓားနဲ႕ထိုးျခင္းက အလႊာပါးေလးနဲ႕ျခားတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသိသြားရသလိုမ်ိဳး။ ယုံၾကည္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္ယုံၾကည္လိုက္တဲ့သူက ထင္သလိုမဟုတ္ပဲ ေျပာင္းလဲသြားတတ္ၾကလြန္းလို႔ ဘယ္သူ႕ကိုမွမယုံၾကည္ခဲ့ေပမယ့္ ဆယ္ႏွစ္ၾကာသူ႕အနားအၿမဲရွိေနခဲ့တဲ့ Ichiiကိုေတာ့ သူကယုံၾကည္မိခဲ့တယ္။

အလုံးစုံပစ္ယုံျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ Ichiiကသူအယုံၾကည္ရဆုံးအဖြဲ႕ဝင္ပဲ။ သူ႕ကိုသူလွ်ိုလုပ္ေနခဲ့ပါလားဆိုတဲ့အမွန္တရားတစ္ခုက အထိနာၿပီး ခံရခက္ေပမယ့္ အဲ့ဒီခံစားခ်က္ႀကီးကို အခုခ်ိန္မွာ ခပ္ၾကာၾကာလည္းမေထြးေပြ႕ထားနိုင္ပါ။ လုပ္စရာရွိတာေတာ့လုပ္ရဦးမွာမို႔ အိပ္ခန္းထဲဝင္ကာ အံဆြဲထဲမွာထည့္ထားတဲ့ အလုပ္အတြက္သီးသန့္ထားထားတဲ့ဖုန္းကိုထုတ္လိုက္တယ္။

ဒီဖုန္းက အထူးဟက္ကာကာကြယ္နည္းတစ္မ်ိဳးကို ၾကားခံနယ္အျဖစ္သုံးထားတာမို႔ အခုေန သူ႕ဖုန္းကိုလာဟက္ၿပီး ဖုန္းမွတ္တမ္းေတြခိုးနားေထာင္ေနရင္ေတာင္ ေရွာင္းက်န႔္ကနည္းနည္းေလးမွမတုန္လႈပ္ပါ။ ဘာလို႔ဆို ဒီဖုန္းထဲကေန အသုံးဝင္တာ ဘာတစ္ခုမွမရနိုင္မွာမို႔လို႔ပဲ။

ေစာင့္ၾကည့္ေန႐ုံနဲ႕ ေရွာင္းက်န႔္ကဘာမွမလုပ္နိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ အဲ့ဒီလူေတြးထားတယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာေပါက္ကို ဉာဏ္တိမ္လွခ်ည္လားလို႔ ေရွာင္းက်န႔္ကခနဲ႕ပစ္ရေတာ့မွာပဲ။ အေဖဦးစီးခဲ့တဲ့ဂိုဏ္းကို ဒီ့ထက္ပိုေအာင္ျမင္ေစခ်င္တဲ့ေရွာင္းက်န႔္က နိုင္ငံအႏွံ႕ေျခဆန႔္ၿပီး လုပ္နိုင္တဲ့အရာမွန္သမွ်အကုန္လုပ္ခဲ့တာ။ အဲ့အတြက္ ရင္းခဲ့ရတာကသူ႕ရဲ႕ငယ္႐ြယ္မႈေတြနဲ႕သူ႕ရဲ႕ပင္ပန္းမႈေတြ။ ျပန္ရလာတဲ့အရာေတြက မထင္မွတ္ထားေလာက္စရာေအာင္ျမင္မႈေတြဆိုေပမယ့္ သူကအဲ့ဒီအရာေတြကိုမက္ေမာမေနပါ။ တန္ဖိုးထားရတဲ့သူရဲ႕အသက္နဲ႕ အလဲအလွယ္လုပ္ၿပီး ေပးလို႔ေျပာလာခဲ့ရင္ခ်က္ခ်င္းထုတ္ေပးလိုက္နိုင္ေပမယ့္ ေရွာင္းက်န႔္က လြယ္လြယ္ကူကူေတာ့ထုတ္မေပးလိုက္ခ်င္။