LEDA

-1. Bölüm-

Genç kız sabah gözlerini açtığında kendini hala yorgun hissediyordu. Dün gece kitabının son sayfalarını heyecanla okurken uyuya kalmıştı. En büyük hazzı kitap okumaktı zaten. Bıraksalar sonsuza dek okuyabilirdi. Ama çalışması gereken dersler ona hep engel oluyordu. Ne kadar umursamaz görünse de dersleri iyiydi, hocalarının gözünde çalışkan bir öğrenciyken arkadaşlarının gözünde ise inekti. Buna hiç aldırmazdı insanların düşünceleri umrunda değildi. Ama son zamanlarda bazı şeyler değişmişti. İstemeden de olsa insanları duyabiliyordu. Gözlerine baktığında az da olsa düşüncelerini anlıyordu.

Dış görünüşü de fazlasıyla değişmişti. Saçları normalde omuz hizasında ve düzdü rengi ise kahve tonlarındaydı. Ancak son zamanlarda saçları normalden hızlı bir şekilde uzuyordu ve rengi gittikçe koyulaşıyordu daha canlı sağlıklı ve gür duruyordu. Göz rengi elaydı. Fakat o bile değişmeye başlamıştı. Gittikçe mavi oluyordu. Boyu dahi uzamıştı. Herşeyiyle bambaşka birine dönüşüyordu. Annesi ve babası büyüdüğün söylüyordu. Ama genç kız bu konuda şüpheliydi. Herkes büyürdü, güzelleşirdi ancak o kusursuzlaşıyordu...

Peki bunlar neden mi oluyordu? Bunun açıklamasını ona sadece teyzesi Luna yapabilirdi.

***

Kahvaltı masasından kalktığımda direk babama yöneldim. Her zamanki gibi söylememe bile fırsat vermeden cüzdanından haftalığımı çıkartıp vermişti. İşte bu adamı bu yüzden seviyordum. Konuşmamıza bile gerek kalmadan anlardık birbirimizi. Annemle ise konuşarak dahi zor anlaşırdık.

Parayı aldıktan sonra yanağından öptüm ve annemin yanına gidip ona da bir öpücük verdim. Annem gülümseyerek "İyi dersler canım" dedi. Aynı şekilde babam da "İyi dersler güzelim" diyerek bana el salladı. Ayakkabılarımı giyerek çantamı aldım ve evden çıktım.

Servisim daha gelmemişti, bende fırsattan istifade kulaklığmı cebimden çıkartıp çözmeye çalıştım. Her zamanki iç savaşına girmiş olan kulaklıklarımı çözdüğümde ilk olarak 'Rihanna - Pour İt Up' şarkısını açtım. Bir kaç dakika sonra servis geldiğinde servise bindim ve tekli, cam kenarı koltuğuna oturdum.

Yalnızlık gerçekten de güzel bir şeydi. Bana göre.

Okula geldiğimiz de servisten indim ve ağır ağır yürüyerek sınıfa çıktım. En önün bir arkasında cam kenarındaki yerime geçtim. Sıra arkadaşım birazdan gelirdi. Ah! Sıra arkadaşım ya da erkek arkadaşım desem daha doğru olur. Yaklaşık bir aydır birlikte oturuyoruz. İlk başta yanımda oturmak istememişti sebebini ne kadar anlamasam da sınıfta pek sevilmezdim. Ama bir haftadır Deniz bana fazlasıyla iyi davranmaya başladı dün de okul çıkışında benden hoşlandığını söyledi. Gerçekten de şaka gibi. Aşırı yakışıklı, kaslı ve popüler olmasa da iyi çocuk. Bazı kızların tabiriyle 'gideri var' yani. Sıramda oturup saçma sapan ergen kız hayallerine dalmışken boş sınıfa bir kaç kişi gelmeye başaldı ve benim de kafamın içi seslerle dolmaya. Bir süredir -yaklaşık iki üç gün- nedenini anlayamadığım bir şekilde insanların yanındayken sesler duyuyordum ama bu sesler o kadar karmaşıktı ki hiç birşey anlamıyordum. Sadece bir kaç anlamsız kelime.

Şuan ki duyduğum sesler içinden bazı kelimeleri çekip çıkarabiliyordum. 'Saçlar, senden nefret ediyorum, okuldan, çok güzel olmuş, lanet, kıyafeti, para, defolsa keşke, iğrenç' ancak bu kelimelerle cümle kuramıyordum. Resmen hepsi birbirinden alakasız. Sadece baş ağrısı yapıyor. Yine ders başlayana kadar başımı sıraya gömdüm ve kulaklıklarımı taktım. Sesleri sadece müzik engelliyebiliyordu..

*

Omzumda bir el hissettiğimde başımı kaldırdım ve karşımda Deniz'i gördüm, bana gülümsüyordu. Kulaklıklarımı çıkardım ve gözlerinin içine baktım. Hiç birşey söylemiyordu. Sadece bana bakıyordu ve anlamsız bir şekilde gülümsüyordu. Tam ağzımı açacakken yine kafamın içine sesler girmeye başladı. Ama bu seferki sesler mantıksız kelimeler değildi. Herşey netti. Sanki karşımdakinin düşüncelerini okuyordum. Ancak duyduklarım birden karnıma tekme yemişim gibi hissetmeme neden oldu. Deniz'in düşünceleri benimle ilgiliydi. Beni sevmediğini sadece hiç sevgilim olmadığından iddiaya girdiğini ve iddiayı kazanmak için benimle nasıl çıkabileceğini düşünüyordu. Kafamın içindeki Deniz'in düşünceleri başımın dönmesine sebep olmuştu. Birden gözlerimin önü karardı ve gerisi karanlık...