"İnsan nasıl gidebiliyor, hiç bilmiyorum.
Ben hiç gitmedim.
Hep bekledim.
Hep bir yolu vardır benim için düzeltmenin.
Metreler öteden bile görülen sahte bahaneler üretmezdim ya da susup hiçbir şey olmamış gibi terk etmezdim kimseyi.Öleceğini bile bile dibine kadar yaşamaktı benimki.İyileştirmeye giderdim, sakinleştirmeye giderdim.Ama bırakıp gidemezdim hiç, huyum değildi..."
-En zor anlarımızda biri çıkar gelir hani,
Ne iyi gelir , nasıl sarılır nasıl sahiplenir ...
Adını koyamadığın her şey olur.Hayatında bir iz bırakır asla silinmeyecek olan.Sonsuz minnet duyar, ne olursa olsun, ne yaşatırsa yaşatsın gözünde hep ilk gün ki sevginle kalır.Bir serçeyi avucunda tutarcasına naiflikte saklar sakınırsın kendi duygularından bile, öylesi bir vefadır toz konduramazsın kızsanda, kırılsanda...
Seni en çok anladığını, tanıdığını sandığın anda bir hayal kırıklığı en çok da o'nda acıtır seni.En çok o göz yaşları yakar tenini, ateş gibi kül olur yıkar her şeyi...
Şimdi öyle bir ihtiyacın var ki mesela,
Her şeye rağmen;
Çalsa kapını açar mısın ?
Sarılsa sana kaçar mısın ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
💫Düşün Ve Yaz💫 (ANKET)
General Fiction>>Bazı bölümler cevaplaması zor gelebilir ; biraz cesaret, biraz kafa yoran , en önemli amacım ;insanı düşünmeye sevk ederek kendisiyle yüzleşmenin verdiği rahatlığı hissetmesini, bunun iyi geleceğine inanmasını ve kendine güvenmesini istiyorum. Sa...
