1- İlk gün..

166 15 5
                                    

Henüz 11 yaşındayım. Sabah okula gitmek için uyandırdı beni annem herşeyin normal olduğunu düşündüğüm sırada babaannem ve dedemi gördüm onları öpüp annemin yanına koştum annem mutfakta bana kahvaltı hazırlıyor bi yandan da göz yaşlarını gizlemeye çalışıyordu benden..
'dedemler neden gelmiş anne?'
'Baban.. baban hastaneye götürecekmiş.'
Herzaman götürürdü buyüzden fazla aldırış etmedim ama evde soğuk bi hava vardı ve hissetmemek imkansızdı.. Kapı çaldı .. Annemin arkasından kapıdakileri seçmeye çalışıyorum gelenler polislerdi evimizi aramaktan babamdan falan bahsediyorlardı evimizi didik didik arıyorlardı anneme ne olduğunu sordum beni apartopar okula gönderdi okulum evimizin hemen arkasındaydı ama o kısacık yol o kadar uzadıki.. Beynimde binlerce düşünceyle okula vardım ve sırama oturdum. Söylenen hic biseyi duymuyor hic biseye odaklanamıyordum.. Öğretmenim geldi sonra sınıfa ders basladı o sıra bi ilan veriliyordu ve öğretmen sınıfı bi telaşla susturup ilanı dinledi ve pencereyi kapattı ordan bi arkadaşım ayağa kalkıp heyecanla 'öğretmenim, bizim evimizin orda bi cinayet işlenmiş dün gece ...' diye anlatıyordu ki öğretmenim araya girip 'tamam Ceren derse dönüyoruz ' diyip susturdu birden . Neler olduğunu anlamaya çalıştıkca dahada çıkmaza giriyordu düşüncelerim eve dönüyordum herkes bişeyler gizliyordu farkındaydım ama babamı kaybetmiş olma fikri bile aklımı kaybetmeme yeterli bi fikir olduğundan aklımn ucuna bile getirmezken babamın aksam eve gelipde neler olup bittiğini ondan öğrenmeyi düşünüyordum..

Diğer YarımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin