Minik Marichat (TAMAMLANDI)

1 bölüm

Yazar:

Yine güzel bir gündü. Mavi saçlı, okyanus gözlü güzel kız arkadaşıyla birlikte okuldan çıkıyorlardı

"Bu gün boşmusun?"

Arkadaşının sorusuyla genç kız düşünceye daldı. Yine her zamanki gibi kahramanlık işleri olabilirdi. Ama genç kız ne yapsın? Hiç kimsenin üzülmemesini sağlayamazdı sonuçta.

"Bilmiyorum Alya..."
Dedi genç kız. Çok tedirgindi. Son 1 haftadır hiç akuma saldırısı olmamıştı. Sanırım Hakmot yeni plan kuruyordu.

"Sen bilirsin. O zaman ben evime gidiyorum. Görüşürüz"

"Görüşürüz Alya"

Drdikten sonra genç kız evin yolunu tutmaya başladı. Çok düşünceliydi. Sevdiği kişi aslında başka birini seviyordu. Ama onu çok seven diğer kişiyide genç kız sevmiyordu. Ne yapmalıydı? Hangisi?
Yürürken kafasını eğmişti.

Onu öyle gören genç erkek Baddygardına arabayıdurdurmayı rica etti. Badygard ilk önce reddetti. Sonra arabayı durdurdu. Genç erkek koşarak kızın yanına geldi. Kızın omzuna dokundu. Kız hala farkında bile diildi.

"Marinette, neden dalgınsın?"

Kız cevap vermedi. Karşısındaki kişi sevdiği çocuktu.

"Bben aslında... Dalgın diilim"

Genç erkek artık kızın kekelemesine alışmıştı. Her Marinetteyle konuşunca o kekeliyordu. Ama kızın cevabına inanmadı. Bu yüzden onu neşelendirmeye çalıştı. Ama başarısız oldu. Bunu gören erkek sanki kalbi kırılmış gibi hissetti. Ama neden??? Kendi kendine soruyordu. Cevabınıydaysa kendine "O sadece arkadaşım. Bu yüzden üzülmesine dayanamıyorum" diyordu.

"Bak Marinette. Sen böyle davranırsan ben çok üzülürüm. En yakın arkadaşımı böyle üzgün görmek beni de üzüyor"

Marinettenin kalbi paramparça oldu. Ne de olsa bunları söyleyen kişi Adriendi. Arkadaş. Artık bu kelimeye nefret ediyordu. Neden erkek onu sevmiyordu ki?
Cesaretini topladı. Artık saklayamıyordu. Onu sevdiyini saklayamıyordu...

"Arkadaş..."

Adrien ilk önce duraksadı sonra sordu

"Evet arkadaş??"

"Sen ne zaman anlıyacaksın?!"

Erkek anlamıyordu. Genç kız ne yapıyordu ki???

"Neyi anlamıycam?"

Kız artık olanlardan çok sıkılmıştı. Yeterince kabi kırılmıştı bence..

"Adrien! Ben.."

"Sen???"

"Ben.... Seni..."

Söylemelimiydi?

"Ben seni seviyorum!!!!"

Artık söylemişti. Bu yoldan dönmek yoktu. Her şey artık erkeyin elindeydi. Eğer onu sevdiyini söylemezse hayatını Luka isimli onu seven birisiyle huzursuz geçirecekti. Bunda kararlıydı. Ölmek var dönmek yoktu

"Ama ben seni sevmiyorum. Ben başkasını seviyorum"

İşte... Kızın beklediyi o kelimeler. Kalbini paramparça eden kelimeler. Onu çökelten kelimeler.

Ama erkekse sadece sinirliydi. Arkadaşı onumu seviyordu? Ama o Uğurböceğini seviyor. Aynı pişmanlık...

"Bende zzaten bbu kelimeleri bekliyordum. Görüşürüz Agreste..."

Kız gözleri yaşlı yavaş adımlarla evine doğru yürüdü. Erkekse bakakalmıştı. Badygardının onu beklediyini hatırladı ve arabaya gitti.

Arabadayken bile hep 2 kişiyi düşünüyordu. Marinette ve uğurböceyi

Birisi onun arkadaşı, diyeriyse sevdiyi kızdı.

Marinetteyse kaldırımlarda yürürken yine dalgındı. Kendine çok kızıyordu. Ne yaptı ki onu sevmiyor! Ne!!!

Adrien evine geldiyinde yine onu Nathali isimli babasının sekreteri karşıladı.

"Adrien, yarın fotoğraf çekimlerin var unutma"

"Peki. Ben odamda uyuyacağım"

"Peki"

Adrien odasına gitti ve çantasını yatağına fırlattı. Çok yorulmuştu. Uğurböceğinin onu reddetmesinden dolayı hem sinirli, hem de Marinetteyo üzmesinden dolayı pişmandı.

"Adrien! Yemek!"

Minik kvamisi onun yanına gelerek konuştu

"Yerini biliyorsun!"

Kvamisi bir azcık başıboş olsada Adrien için üzülüyordu. Bu yüzden onunla konuşması gerekliydi.

Adrien pencereden kararmış havayı izliyordu.

Kvamisi onun omzuna kondu

"Onu çok üzdüğünün farkındasın. Öyle diilmi?"

"Şu an bende çok üzgen ve sinirliyim..."

"Ama onun ne hatası var? Kız sadece seni sevdi"

"Doğru söylüyorsun... Ama ben onu sevmiyorum... Ne yapmalıyım?"

"Git konuş ve onun gğnlünü al. Yoksa işler karışa bilir"

"Bence şimdi benden nefret ediyor. Konuşamam ."

"Senden evet belki. Ama Kara kediden diil"

"Haklısın Plag. Onunla konuşmam gerek"

"Ben her zaman haklıyım"

"Plagg pençeler"