16 bölüm

394 34 9
                                    

Marinette Dupain Cheng

Yol sanki çok uzak. Çok sıkılıyorum yaa. İnsan şarkı falan açar. Beyimizin keyfinede maşallah. Böyle araba kullanılırmı?! Kulaklığı kulağında araba kullanıyor paşamız!

Kulaklıklarını takılı görünce aklıma New York'a gittiğimiz an geldi. Kara kediyi milyonlarca kez reddettim. Zaten Marinette olduğumu eğer öğrenseydi benim yüzüme bile bakmazdı.

Bunları düşünürken kendimi cama yaslanmış sessizce ağlarken buldum

Adrien'den de hiç ses yok. Maşallah senin önemsemene! Ben daha yeni hastaneden çıktım, halime bak!

Gözyaşlarımı sildim. Daha sonra ağaçlara baktım

Kısık sesle konuştum

"Neden böyle olmak zorundaydıki... Bir düşündüm de, şimdi karşımda kulaklıkla şarkı dinleyen adam, benim eskiden sevdiğim biriydi. Ama beni reddetti. Daha sonra ben Kediciğime aşık oldum, onun aşk hayatı için kendimifeda ettim. Şimdiyse karşımdaki adam beni önemsemiyor. Eskiden olsa çoktan kalp krizine girerdim. Ama şimdi... Bomboş... Ağh.! Neden her şey bu kadar zor ki! Çok ironik şu an! Neden aşk bu kadar zor ki! Keşke eskiden o şemsiye olmasaydı, keşke eskiden olanlar şimdi olmasaydı... Ufff! Ben ne diyorum ya! Akıllan kızım akıllan! Sana bu dünyada yer yok! Zaten kendi paranı kazanıyorsun! Kimseye ihtiyacın yok! Şöyle bi düşünürsek haklıyım. Yani çoktan sevgili bulmuşlardır dimi? Ama Adrienin evi boş? Nolu mu olması gerekiyordu?! Belkide sevgilisi başka evdedir? Diğer yana bakalım... Kedicik...."

Gözümden yaşlar aktı

"Çoktan beni unutmuştur bile. Bence benimle uğurböceği olduğum için böyle davranıyor.... Of hayat of! Neden hep böylesin! Neden hep ben kırılıyorum!"

Gözyaşlarım bir-birini takip ediyordu. Sonunda geldik. Sanki uçakla geldik. Ben gözyaşlarımı yavaşça sildim.

Kapıyı elimle açtım. Kalkmaya çalıştım. Ama çok acıdı

Adrien gelip beni yeniden kucağına aldı

Kafamı gövsüne yasladım. Neden bana bu kadar Kediciğimi hatırlatmak zorundasın ki adam!

Neyse... Beni koltuğa yerleştirdi. Evleri hala aynıydı. Sadece bir kaç eşya yerinde diildi

"Şu televizyon o tarafta diilmiydi? Gerçektende hiç far etmedim"

"Şimdi fark etmen çok güzel😊"

"O kadar da sevinme Agreste"

"Ee?napıyoruz?"

"Sen bana tabletimi getiriyorsun. Bende tasarım yapıyorum. Sende ne yaparsan yap!"

"Merak etme. Ben yapıcağım şeylerin listesini tuttum"

"Sanırım ilk sırasında Marinettenin asabını bozmak yazıyo"

Bir kaç dakikadan sonra tabletim gelmişti. Elime aldım. Yeni bir çözüm düşünmeye başladım. Ama bulamıyorum

"Ağh! Lanet olası!"

Fikir bulamıyordum. Saçlarım açıktı. Bu yüzden yüzüme düşüyordu. Bende kalemi alıp saçımı topuz yaptım

"Oh be!"

Düşünmeye başladım.

"Buldum!!!!"

Minik Marichat (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin