Chapter 24

124 39 3
                                    

3 weeks passed hindi pa din umuuwi si kiel ng Pilipinas matapos mangyari ang aksidente nila ni leigh maayos naman na si kiel wala siyang mga sugat at galos pero na trauma siya sa nangyari

Sinubukan niya naman na pigilan ang galit at protektahan si leigh pero sadyang di niya magawang lumapit kay leigh at manatili doon  sa tabi niya

Habang nakikita niya si leigh na nakahiga lang at tulog tapos may mga galos at sugat siya conscience is killing him lalo na ngayon it's killing him even more

He tries to be emotionless but he can't help it every second that passes her name her existence is reminding him how bad person he is

Halos araw araw siyang naglalasing, sinusubukan niyang kalimutan si Leigh pero wala talaga si Leigh pa din

Pumunta siya sa Bar para makakita ng ibang babae wala, it's like his stuck in a hell hole surrounded with his bad behaviours and his girl wounded

His life is stuck, it won't move on and now he stopped drinking and just stared at the peaceful view of his Room. Even the view Remind him of her a beautiful one, it's like he's stuck on a loop

Biglang nag ring ang telepono niya agad niyang kinuha ito mula sa bulsa ng pantalon niya matapos ang pangayayari agad niya naman itong sinagot

"hello kiel nasaan ka? Meet tayo sa Starbucks near the airport" saad sa kabilang linya

"I'm in Hong Kong wait for me" saad ni kiel agad niyang pinakuha ang chopper niya and flew to the Philippines as fast as he can

*Philippines*
Medyo hesitant talaga si leigh na sabihin ito kay kiel kasi hindi niya alam kung ano ang magiging reaction ni kiel tungkol sa bagay na ito hawak niya ang ultrasound photo ng babies nila

Masaya siya na twins ang babies nila pero hindi pa naman siya sigurado kung lalaki sila na may tatay

Kaya tumungo na siya sa Starbucks at umorder ng chocolate chip drink at brownies naupo siya sa spot kung saan sila unang nagkita ni kiel

Naupo na siya at tinawagan ulit si kiel pagtawag niya nasa likod niya na pala ang binata kaya binaba niya na ang telepono

"Sorry I'm late" maikling saad ng binata at naupo sa tapat niya may hawak na itong caramel macchiato na hot brew

"Kamusta ka na?" Tanong niya kay kiel di sumagot ang binata at tumango lang

"may sasabihin kasi ako kiel importante" ani leigh na may hawak na maliit na papel

Dahan dahan niyang inabot kay kiel ang ultrasound photo nilapit niya lang ito sa binata "buntis ako kiel 4 weeks na twins yan" saad ni leigh

Tiningnan niya ito masaya si kiel pero di niya maipakita dahil sa bawat salitang lumalabas sa bibig ni leigh parang malungkot ito kaya hinayaan niya muna ito magsalita

"Di ko naman hinihingi sa iyo na pakasalan mo ako,gusto ko lang ipaalam sa iyo kasi alam ko ikaw lang naman ang tatay nito" ani leigh habang sumisimsim ng chocolate chip frappe

"Wag ka mag alala I won't bother you kakayanin Kong buhayin sila para di ka na maabala papayagan din naman kita na makita sila paminsan minsan pero gusto ko sana sa akin ang custody nila kung pwede" ani leigh na may lungkot sa boses niya di niya kasi mabasa ang emosyon ni kiel eh

"About sa nangyari sorry talaga di ko sinasadya pinilit ko naman na pumiglas sa kaniya sorry talaga" turan ni leigh kahit na sumasakit na ang lalamunan niya na hudyat na paiyak na siya

"Siguro hanggang dito na lang tayo thank you sa lahat" saad niya at tumayo na paalis di niya mapigilan umiyak kasi akala niya sila na hanggang sa dulo agad niyang pinunasan ito

LANGUAGE OF LOVE:Je t'aimeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon