Hold Tight, My Future Architect (Falling Series 1)

Prologue

Read at your own risk! 

This is a work of fiction. All names, characters and places are made up by my imaginations. This is made by me so expect some typographical and grammatical errors, vulgar words because this is still unedited. I will try to fix it when I have time, so please bear with me.

Thank you for understanding. 

***

"Next please."

It was a busy day. Lahat naman ng araw ganito ka busy sa bangko pero napasobrang busy naman ata ngayon.

"Huy girl may letter para sayo." Candice gave me the letter. "Araw-araw may letter na natatanggap. Kinuha ko ito at binasa.

'Hi miss, ang ganda niyo naman po. Dinner tomorrow? 8pm sa malapit sa BGC.' 

Nagpromise ako sa sarili ko na, sarili ko muna ang priority ko. I threw the letter into the trashbin.

Tapos na kami sa work, sabi ko magpapahinga ako ngayon at nakapagpaalam na ako. Umalis na ako sa bangko at naghintay sa bus station. 

Kinuha ko ang phone ko kasi ang ingay ng group chat naming mga magtrotropa. Ilang years ko na 'din silang hindi nakikita. 

Keisha: 

[Ano kamusta naman mga buhay niyo.] 

Francine: 

[Okay naman dito medyo busy.] 

Jhoanne:

[Oo busy yan kakawalwal.] 

Keisha: 

['Di padin nakamove on itong si bebe girl natin.] 

Francine: 

[Tangina niyo bat sa'kin ang topic.] 

Matagal na kaming broken. Nakamove on na kaming lahat. Ewan ko lang ngayon. 

Zane: 

['Di ka padin nakamove-on?] 

Jhoanne: 

[May nagparamdam na isang ghost. Kaya pala ang lamig ng hangin.] 

Tangina sa'kin napunta topic. 

Keisha: 

[Kamusta na kaya siya? Kamusta na kaya siya sa ibang lugar. Lord sana po buhay pa siya. Kayo na po bahala sakanya.] 

Francine: 

[Pasensya ka na ha? Godbless.] 

 Zane: 

[Alam niyo, Tangina niyo.] 

Pagkatapos ang ilang minuto, dumating na 'din ang bus kaya't sumakay na ako. Kaunti na lamang ang tao kaya sa pinakalikod ako umupo.

30 minutes ang byahe kaya naisipan 'kong kunin ang aking cellphone at headphones para magpatugtog ng music at naisipang umidlip. 

Nang huminto ang bus sa malapit na bus stop. Pababa na sana ako pero huminto sa maliit na stairs at nasa harapan ang isang lalaki. Hinihintay na bumukas ang pintuan.

Nang bumukas na pintuan, napamulat ako ng may naamoy akong familiar na scent. It was something that makes my heart beat so fast.

Nakita ko na lamang ang isang lalaking nakakatayo lamang sa isang bench sa waiting shed ng bus stop. Ngunit hindi ko ito namukhaan.