What if Katniss didn't volunteer?

Hoofdstuk 1: de dag van de boete

Ik hoor geklop op de deur. Het is Katniss, mijn zus. Ze is net terug uit het bos samen met Gale, haar beste vriend. Ik doe open en geef haar een knuffel. 'Hey klein eendje van me, kom je je snel klaarmaken?' vraagt ze. Ik denk na. Waarvoor zou ik me klaar moeten maken? Oh ja, het is de dag van de boete. Vandaag worden de twee kinderen getrokken die aan de hongerspelen mee moeten doen. 'Hallo? Is daar nog iemand?' vraagt Katniss terwijl ze zachtjes op mijn hoofd tikt. Ik besef me dat ik heel dom voor me uit zat te staren en zeg 'Ik kom zo, ik moet eerst even wat aan mama vragen.' Katniss knikt. Ik loop naar mijn moeder toe, die druk bezig is met haar haar, wat er trouwens niet al te best uit ziet. 'Mama? Wat voor jurk moet ik aan doen?' vraag ik aan haar. Ik krijg geen antwoord. Ik roep haar nog een keer. 'Mam?' Ze schrikt op. 'Oh, hoi lieverd. Sorry, wat zei je?.' Ik herhaal mijn vraag. 'Wat voor jurk moet ik aan doen?' Mijn moeder kijkt me suf aan. 'Hoe bedoel je?' vraagt ze. 'Welke jurk moet ik aan doen naar de boete?' vraag ik. Ze gaat door met aan haar haar frunniken. 'Vraag maar aan Katniss.' zegt ze. Alles moet ik aan Katniss vragen, het lijkt wel alsof zij mijn moeder is. Sinds de dood van mijn vader een paar jaar geleden verzorgt Katniss me. Ze doet alles voor me, terwijl mijn moeder depressief in haar bed ligt of eten klaarmaakt. Maar vooruit, Katniss zegt altijd dat mama er ook niks aan kan doen. Ik loop naar Katniss toe. 'Katniss, weet jij wat ik aan kan doen? Mama weet het namelijk niet en stuurde me naar jou.' vraag ik aan haar. Katniss zucht, maar glimlacht dan. 'Loop maar met me mee, eendje.' Ik grinnik. Ik volg haar naar een oude, stoffige kast waarvan ik niet eens wist dat we die hadden. 'Ik heb nog wel een jurk voor je die ik ook droeg bij mijn eerste boete.' zegt Katniss. Het is best bijzonder dat ik die zomaar mag dragen. 'Dankje Katniss.' Ze kijkt me lief aan en zegt dan 'Prim, je hoeft echt niet zenuwachtig te zijn. Jouw naam zit maar 1 keer in de pot, je hoeft geen zorgen te maken. Toen ik mijn eerste boete had zat mijn naam er al vaker in.' Ik kijk haar boos aan en roep dan 'Katniss, niet alles gaat over jou! Ik heb nog voorgesteld om me vaker in te schrijven, maar dat mocht niet van jou!' Er springen tranen in Katniss' ogen. Ze loopt huilend weg, het bos in. Ik probeer achter haar aan te rennen, maar ze is al verdwenen. Als ik weer binnen kom staat mijn moeder met haar handen in haar zij. 'Waarom was je buiten? En waar is Katniss? Over een halfuur moeten we voor het gerechtsgebouw staan voor de boete!' roept ze. Ja hoor, wanneer het haar uitkomt weet ze ineens wel weer dat de boete vandaag is. 'Ze is boos weggelopen!' roep ik naar haar. Ze haalt haar schouders op. 'Moet ze zelf weten. Als ze er niet op tijd is, is het niet mijn schuld.' zegt mijn moeder.