We staan gespannen te wachten voor het gerechtsgebouw. Katniss is er nog niet, ze heeft nog maar vijf minuten anders wordt ze ernstig gestrafd. Ik ga bij een paar meisjes uit mijn klas staan. Zij zijn ook heel zenuwachtig, maar ik ben denk ik het zenuwachtigst van iedereen. Ik ben bang dat ik getrokken word en mee moet doen aan de hongerspelen, zal verliezen en doodgaan. Maar zo moet ik niet denken, I k moet positief denken. Niet dat er iets positiefs is aan deze dag. Er wordt sowieso een onschuldig iemand getrokken die toch niet gaat winnen en zal sterven. De laatste keer dat er iemand gewonnen had uit district twaalf, was heel lang geleden. Het was trouwens ook de enige keer. Ik schrik op uit mijn gedachten als ik Katniss naar de meisjes van haar leeftijd toe zie rennen. Ik zwaai naar haar, maar ze doet net alsof ze me niet ziet. Mijn moeder knikt naar me, dat het allemaal goed komt. Dat zal dan wel, maar toch heb ik het gevoel dat iets rampzalig mis zal gaan. Het was vandaag al zo'n rotdag. Ik zag Katniss bijvoorbeeld voor het eerst van mijn leven boos. En ook nog wel op mij!
Het publiek is doodstil als Effie Prul het podium op komt lopen met een lange saaie speech. Ze laat een filmpje zien, zoals elk jaar, en gaat dan verder met praten. Ik kan mijn aandacht er niet bijhouden. Ik denk constant aan de ruzie met Katniss. Stel nou dat 1 van ons getrokken wordt, dan gaan we met ruzie uit elkaar. Ik zucht. Effie loopt naar de glazen bakken toe om de eerste naam te trekken. Nu gaat het gebeuren! Iedereen houdt zijn adem in. Effie zegt vrolijk 'Zoals altijd gaan de meisjes voor!' Ze pakt een briefje uit de bak en leest dan de naam voor. 'Primrose Everdeen'
JE LEEST
What if Katniss didn't volunteer?
RandomWat zou er allemaal gebeuren als Katniss zich niet als vrijwilliger aanbood voor haar zusje Prim, en Prim mee moest doen aan de hungergames? Lees het in dit verhaal.
