What if Katniss didn't volunteer?

Hoofdstuk 9

Vandaag krijg ik mijn trainingsscore. Ik ben best zenuwachtig. Als ik een lage score haal, heb ik weinig sponsors en krijg ik dus niks. Maar gelukkig heb ik een verbond met Rue en Peeta en die halen hopelijk wel een hoge score. Ik stap uit mijn bed en trek een trainingspak aan wat aan mijn deur hangt. Het is een standaard kostuum, alle tributen dragen het vandaag. Als ik het pak aan heb zie ik dat er nog iets aan mijn deur hangt. Het is een klein tasje. In het tasje zit de spotgaai pin die ik van Madge heb gekregen. Er plakt een briefje aan. 'Deze was je nog vergeten. Veel succes vandaag, je kan het!' Het is van Cinna, zijn naam staat eronder. Wat aardig dat hij het langs heeft gebracht.

Ik loop naar de eetzaal toe, waar Effie geïrriteerd aan tafel zit. 'Eindelijk! Wat duurde het lang Primrose! Je moest al lang bij de rest van de tributen zijn!' roept ze als ze me ziet. Gehoorzaam volg ik haar naar de onderste verdieping waar alle 24 tributen aan het wachten zijn totdat de training begint. Over een paar dagen zal minstens de helft van deze mensen niet meer leven, maar dat zijn slechte gedachtes. Ik ga naast Peeta en Rue zitten. 'Hoi' zeg ik tegen ze. Ze groeten me terug.

Een kwartier later mogen we de trainingszaal in. Er zijn allerlei soorten onderdelen. Ik ga oefenen met de kruiden en geneesmiddelen, want ik wil later dokter worden. Ik ben er erg goed in, de andere tributen kijken me boos aan. Dan ga ik naar het gedeelte van de eetbare en niet eetbare dingen. Ik weet wat er allemaal giftig is en wat niet, mijn vader heeft het ooit opgeschreven in een boek. Als Katniss hier nu was zou ze gaan boogschieten, dat weet ik wel zeker. Ze is er heel goed in, ze heeft het van onze vader geleerd. Na zijn dood heeft ze geprobeerd het mij te leren, maar ik kan het gewoon niet.

Nu de komen de aparte trainingen. Alle tributen moeten in een klein kamertje wachten. Om de beurt zie ik alle tributen naar de trainingszaal gaan. Eerst gaan de beroeps, de tributen uit de eerste districten. Daarna volgt de rest. Na een twee uurtjes is Tresh aan de beurt, Rue's medetribuut. Ik zie dat ze zenuwachtig wordt. Peeta probeert haar gerust te stellen. 'Rue, het komt goed. Je kan het wel. En trouwens, die score en de sponsors maken niet veel uit. Als 1 van ons drieën maar een hoge score haalt is het al goed.' zegt hij. Rue wordt al wat rustiger. Na ongeveer tien minuten komt Tresh alweer naar buiten. Hij ziet er niet blij uit, hij schopt met zijn voet tegen de muur. Dan komt er een vredesbewakers het kamertje in om Rue op te halen. 'Veel succes!' roep ik, maar ze is al verdwenen.