ᵂʰʸ'ᵈ ʸᵒᵘ ᵒⁿˡʸ ᶜᵃˡˡ ᵐᵉ ʷʰᵉⁿ ʸᵒᵘ'ʳᵉ ʰᶦᵍʰ?||ˢᵃᵏᵘᵃᵗˢᵘ

"Omi Omi~"

Müptezel: Günaydın aşkım bugün buluşmaya ne dersin

Kocam: Değerli vaktimi sana harcayamam bb

Müptezel: Ama bende nudeların var,istersem yayabiliri-

Kocam: Siktir git,Miya.

Müptezel: Hayır.

Kocam: TANRIM NEDEN DÜZGÜN VE SAKİN BİR HAYATIM YOK Kİ

Müptezel: YAKIŞIKLI OLMANIN BEDELİ BUNLAR

Kocam: Tamam kapa çeneni

Kocam: Bana gel, YALNIZCA BİR SAAT TAMAM MI? O BİR SAAT BANA EKSTRA BEŞ SAATE MAL OLACAK

Müptezel: Beş saat mi?

Kocam: Temizlik yapacağım

Kocam: Gelmeden önce yedi kez duş almayı unutma bb

Müptezel: Dayan Atsumu

Kocam: Geber Atsumu

Müptezel: :((

❀●•♪.。‧:❉:‧

"Omi Omi~! Ben geldim!"

Kapıya hızlıca vurmasının yanı sıra,sinir bozucu sesiyle bağırıyordu Atsumu.

Sakusa,neredeyse koşar adımlarla gidip kapıyı açtı.

"KAPA ÇENENİ SESİN SİNİRİMİ BOZUYOR!"

".... Hoşbuldum."

"Hiç hoş gelmedin,Miya."

Parıl parıl parlayan evi görünce, Atsumu'nun ağzı beş karış açık kalmıştı. Sakusa'nın takıntılı olduğunu biliyordu,fakat burayı kendi evi ile kıyaslayınca...

Neyse.

"Aman tanrım,Omi sen benim evime asla giremezsin."

"Ne? Tabii ki girmem. Sen başlı başına bir mikropken evinin durumunu düşünemiyorum."

Bazen kırıcı olsa da, Sakusa'nın bu kadar açık konuşması Atsumu için eğlenceli oluyordu.

"Bu sefer sana hak vermek zorundayım."

Sakusa'nın yüzünde birkaç saniyeliğine bir şaşkınlık ifadesi gelirse dahi,hemen düzeldi.

Tamam, Atsumu'nun bunu kabullenmesini beklemiyordu.

Bir şeyleri kabullenmeyip sinirlenmesi eğlenceliydi.

"Hey,bir şey soracağım."

"Hm?"

Atsumu'dan olabildiğince uzak oturan Sakusa,onun yüzüne bile bakmadan soracağı soruyu dinlemeye koyuldu.

"Seni gerçekten çok fazla rahatsız ediyor muyum?"

Sakusa düşünmeden cevapladı:

"Bazen."

Bu sefer Atsumu'ya çevirmişti gözlerini.

"İstiyorsan... İstiyorsan sana mesaj atmayı bırakabilirim,konserlerine de gelmem hatta. İster misin?"

Sakusa'nın gözleri büyüdü, böyle bir soru sormasını asla beklemiyordu. Neyi vardı bu çocuğun? Normalde hiçbir şeyi umursamazdı, değil mi? Sakusa ona evet diyecek olsa bile, bunları yapmaya devam ederdi.

"Hayır, istediğini yapmaya devam et."

Fazla umursamamaya çalışsa da, düşününce Atsumu onun hayatında büyük bir yer edinmişti. Her konserinde onu görmeye alışmıştı ve sürekli onun reklamını yapıyordu. Bu açıdan da düşünmeliydi.

Kahverengi gözler mutlulukla parladı,Atsumu, Sakusa'nın ondan kurtulmak için can attığını düşünüyordu.

Osamu sağ olsun.

Tamam,Osamu belki de haklıydı.

Ama önemli olan Sakusa'nın şu an ne dediğiydi.

"AWWWW OMİ!"

Atsumu,tam Sakusa'nın üzerine atlayacakken,Sakusa kendisine yaklaşan tehlikeyi fark edip hemen yana çekildi ve Atsumu'nun duvara yapışmasına neden oldu.

"Demek istediklerin bittiyse çekip gidebilirsin, görüşmek üzere."

Ardından gidip kendini odasına kilitledi.

"En azından görüşmek üzere dedi."

Atsumu mutlu olduğu şeyin ne olduğunu fark edince kendini gerçekten salak gibi hissetmişti ama bunun bir önemi yoktu.

Gerçekten salaktı çünkü.

"SAMU'YA BENDEN NEFRET ETMEDİĞİNİ SÖYLEDİĞİMDE NE TEPKİ VERECEK ACABA AHAHAHAHAHHA"