Who Dare Touch My Disciple!?[Completed]

အခန္း(၃၂)

[Zawgyi]

ခဏအၾကာ၌ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးခ်န္းေကာဦးေဆာင္ေသာ ဆရာမ်ား၊ အႀကီးအကဲမ်ားေရာက္လာၾကသည္။ အႀကီးအကဲမ်ားအတြက္ ထိုင္ခံုေလးေနရာရွိသည့္အနက္ တစ္ေနရာသည္ေတာ့ လစ္လပ္ေနဆဲ။

ခ်န္းေကာက ခန္းမထဲမွေက်ာင္းသားမ်ားအားလံုးကိုၿခံဳၾကည့္ကာ စကားေျပာရန္ထရပ္သည္။

"ဒီေန႔က ဝင္ခြင့္စစ္ေဆးမႈကို ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းေတာ္သားအသစ္ေတြကို ႀကိဳဆိုဂုဏ္ျပဳတဲ့ေန႔ျဖစ္တယ္။ ခက္ခဲလြန္းတဲ့စစ္ေဆးမႈကို ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့မင္းတို႔ေတြရဲ႕အရည္အခ်င္းက အမ်ားတကာထက္သာလြန္ပါတယ္။ မင္းတို႔ကိုသင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့ဆရာေတြကလည္း မင္းတို႔အတြက္ဂုဏ္ယူေနမွာ အမွန္ပဲ။

ရွင္းဝူေက်ာင္းေတာ္သားျဖစ္လာျခင္းက မင္းတို႔ရဲ႕ပန္းတိုင္အဆံုးသတ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သတိရပါ။ ရွင္းဝူေက်ာင္းေတာ္ရဲ႕နာမည္ကိုအသံုးျပဳ ၿပီး ျပင္ပမွာရိုင္းစိုင္းရမ္းကားတာမ်ိဳးမလုပ္ဖို႔ သတိခ်ပ္ပါ။ ႀကိဳးစားမႈေတြ မေလ်ာ့လိုက္နဲ႔။ ရွင္းဝူေက်ာင္းေတာ္ရဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာစစ္ေဆးမႈေတြနဲ႔ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြက မင္းတို႔ကိုေစာင့္ႀကိဳေနတယ္။"

ခ်န္းေကာက သူ၏စကားကိုအဆံုးသတ္ကာ ျပန္ထိုင္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္တြင္မူ ဆရာတပည့္ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းစတင္သည္။

"အစ္ကိုႀကီး၊ ဟိုမွာထိုင္ေနတဲ့အႀကီးအကဲက အႀကီးအကဲရွန္ေနရာကို အစားထိုးလိုက္တဲ့ က်ီရႈမလား?"

ခ်န္ဟူက ထံုးစံအတိုင္း လန္ယီြ႕ကို ပခံုးျဖင့္တိုက္ကာေမး၏။ လန္ယီြက ခ်န္ဟူ႔မ်က္လံုးအၾကည့္အတိုင္းလိုက္ၾကည့္ကာ ေျဖသည္။

"ဟုတ္တယ္။ အႀကီးအကဲက်ီလို႔ေခၚစမ္းပါ။ မရိုမေသနဲ႔။"

"ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူ႔ကိုဆရာတင္ရင္ေကာင္းမလား?"

"သေဘာေလ။ သြား။"

"အစ္ကိုႀကီးလည္း လိုက္ခဲ့မွေပါ့ဗ်။"

ဤသို႔ျဖင့္ ခ်န္ဟူနွင့္လန္ယီြတို႔နွစ္ေယာက္မွာ အႀကီးအကဲက်ီရႈ၏ေရွ႕သို႔ေရာက္သြားၾက၏။

"ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို တပည့္အျဖစ္လက္ခဲေပးပါ အႀကီးအကဲ။"

က်ီရႈ သူ႔ေရွ႕မွလူ႐ြယ္နွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သည္ေကာင္ေလးနွစ္ေယာက္ကို သူမွတ္မိ၏။ နန္က်င္းစင္ျမင့္ကိုစတုတၴေျမာက္အထပ္ထိစိန္ေခၚေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကသူနွစ္ေယာက္ပင္။ အမ်ားဆံုးမွ ပဥၥမထပ္ေလာက္သာေအာင္ျမင္နိုင္ၾကသည္ျဖစ္ရာ သည္ေကာင္ေလးနွစ္ေယာက္မွာ အေတာ္ေလးထူးခြၽန္သည့္သူမ်ားဟုမွတ္ယူနိုင္၏။