Who Dare Touch My Disciple!?[Completed]

အခန္း(၃၆)

[Zawgyi]

ေလာ့ရွန္း ခ်ဴ မင္ထ်န္းကိုထိုင္ၾကည့္ေနရင္း မေနနိုင္စြာျဖင့္ နဖူးေပၚဝဲက်ေနသည့္ဆံစမ်ားကို ေလျဖင့္မႈတ္လိုက္မိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ေလာမဆိုတတ္ ခ်ဴ မင္ထ်န္း၏မ်က္ခံြမ်ားက တျဖည္းျဖည္းလႈပ္ခတ္လာကာ မ်က္ဝန္းမ်ားပြင့္ဟလာ၏။

"ေလာ့ရွန္းကိုကို။"

နႈတ္မွအလိုအေလ်ာက္ထြက္သြားသည့္ေခၚသံေၾကာင့္ ခ်ဴ မင္ထ်န္းေၾကာင္အသြားရသည္။ ေလာ့ရွန္းကမူ သည္ေခၚသံကိုၾကားသည့္ခဏ၌ အားပါးတရၿပံဳးကာ သူ႔ေရွ႕မွလူသားေလးကို တင္းၾကပ္စြာေပြ႕ဖက္လိုက္၏။

"လြမ္းေနခဲ့တာ...ကိုကို မင္းကိုအရမ္းလြမ္းေနခဲ့တာ။"

"အာ...ခဏေလး။ ခင္ဗ်ားက ရွစ္ဇြင္းနဲ႔ဘာေတာ္တာလဲ? အမႊာညီအစ္ကိုေတြလား?"

"ကိုကိုနဲ႔သူက ဘာအမႊာညီအစ္ကိုမွမဟုတ္ဘူး။"

ျပန္ေျဖလုိက္ေသာ ေလာ့ရွန္း၏ေလသံက အနည္းငယ္မာဆတ္ဆတ္။ သည္စကားက အမွန္မဟုတ္နိုင္မွန္းသိေသာ္ျငား ခ်ဴ မင္ထ်န္း ဘာစကားမွထပ္မဆိုမိ။ ရွစ္ဇြင္းနဲ႔ေလာ့ရွန္းဟူသည့္အစ္ကိုႀကီးၾကားမွာ ပတ္သက္မႈတစ္ခုခုေတာ့ရွိရမည္ပင္။ မဟုတ္ပါက ထိုမ်ွေလာက္ခဲြမရေအာင္တူေနမည္မဟုတ္ေပ။

"လႊတ္ပါဦးဗ်။ အသက္ရွဴ ၾကပ္တယ္။"

သူ႔စကားကိုၾကားေတာ့မွ ေလာ့ရွန္းက တင္းၾကပ္စြာေပြ႕ဖက္ထားျခင္းမွလႊတ္ေပးသည္။

"လာ...ကိုကို မင္းကိုျပစရာရွိတယ္။"

ေလာ့ရွန္းက ခ်ဴ မင္ထ်န္းကိုဆဲြေခၚကာ အျပင္သို႔ထြက္၏။ အျပင္မွျမင္ကြင္းတို႔က ေလာ့မုဖုန္း၏ေနရာနွင့္သိပ္မကြာေသာ္ျငား မိုးမခင္ေပါင္းမ်ားစြာရွိမေန။ ထိုအစား မိုးမခင္ပင္ႀကီးတစ္ပင္တည္းကသာ ျခံတံခါးဝနား၌ထီးတည္းတည္ရွိ၏။

"ဒီေနရာက ကိုကိုတို႔စေတြ႕တဲ့ေနရာ။"

ေလာ့ရွန္းက ခ်ဴ မင္ထ်န္းကို ၿခံဝန္းေနာက္ဘက္ဆဲြေခၚသြားရင္း ေလာ့ဟြား၏ေျမပံုအနီးကိုညႊန္ျပသည္။

"ကြၽန္ေတာ္တို႔ အရင္ကေတြ႕ဖူးတယ္ေပါ့။"

ခ်ဴ မင္ထ်န္း ဇေဝဇဝါျဖင့္ေမးမိသည္။