Kelebek ↬ Texting ✔

21 🦋

🦋

Gün: 1

Bugün dedemin yazlık evine gittim.  Burada kalıyorum ama uzun süre kalamam çünkü annem ve babam beni aramaya başladılar bile.

Annem ve Babamdan onlarca cevapsız çağrı var. Hiçbirine cevap vermek istemiyorum. Bora'nın mesajını yok sayarak önümdeki salçalı makarnaya verdim tüm ilgimi.

Biliyor musunuz ? güzeldi. Annemin istediklerini değil de önümdeki salçalı makarnayı yemek.

O günüm güzel geçmişti. Gece çoğu zaman ne yapacağımı düşündüm. Sabaha karşı uykuma yenilerek yavaşça gözlerimi kapattım.

Gün: 2

Sabah erkenden kalkıp bu evden ayrıldım. Annemlerin bakmak için buraya gelmeleri büyük ihtimaldi. Gerçi belki de çoktan telefonumun sinyalinden beni takip ediyorlardı.

Evden ayrıldım. Otobüs garına gittiğim de hiç düşünmeden bileti Balıkesir'e aldım.

Babamın Annem ile görüşmeyi yasakladığı Teyzemin yanına gidiyordum. Bana hep istediğim zaman gelebileceğimi söylemişti. Bende gidiyordum.

Gün: 3

Bir gündür Teyzemin yanındaydım ve ona olan her şeyi anlatmıştım.

Teyzem çok üzülmüş, Anneme ve Babama çok kızmıştı. Teyzem benim burada kalabileceğimi sınav zamanı da beni sınava götüreceğini söylemişti.

Gün: 8

Teyzeme gelişimin ardından 5 gün geçmişti. Teyzem Annemle konuşmuş ve burada olmadığımı belirtmişti. Aslında Annemlerin bu yalana inanmayacağını düşünmüştüm ama 5 gündür rahattım. Telefonumu elime aldım ve yeni sim kartımı taktım eskisini kırıp kurtulmuştum.

Kendimi tekrar test kitabıma verdim. Daha henüz bir kaç soru yapmıştım ki  zil sesi geldi kulaklarıma. 

Korkarak misafir odasından çıktım ve kapının yanın da bana korkuyla bakan teyzemi gördüm. Bu kadar sessizliğin ardından gelmişlerdi.

Teyzem kapıyı açtığında içeriye önce Annem girdi. Bana karşı sinirli değil de üzgün bakıyordu. Bana sarılacağı sırada onu ellerimle durdurdum. Ve geriye adımladım. Babam girdiğin de ise sinirli gözüküyordu.

" Nasıl evden kaçıp gidersin ?! "

Her zamanki gibi cesaretimi sorguluyordu.

Ama kimse bana Nasılsın diye sormuyordu. Onlara göre benim nasıl olduğum önemsiz bir detaydı.

" İstedim ve yaptım. "

Onun karşısın da dimdik duruyor, cesaretimi devam ettiriyordum. Hiç beklemediği cevabım karşısında donup kalmıştı.

Saniyeler için de kolumdan tuttu ve beni kapıya doğru sürükledi. Kolumu ondan kurtardım ve büyük adımlarla kendimi odaya kapattım.

Babamın ve Annemin unuttuğu bir şey vardı. Ben bugün 18 yaşıma girmiştim.

12 Kasım.

Her zaman ki gibi yine bir kaosun ortasın da doğum günümü tek başıma kutladım.

İyi ki doğdun. Biliyorum sevmiyorsun doğum gününü ama olsun.

Bu doğum gününde keşke deme. İyi ki de kendi kendine. İyi ki varsın Eflin.

Ayağa kalkıp odamdan dışarı çıktım. Annem ve babam gitmişlerdi.

Artık özgür ve tek başımaydım. Mutlu muydum ? Evet.

Teyzemin yanına gittim ve ona sımsıkı sarıldım. Artık benim ailem o, onun ailesi ben olacaktım.

Artık kanadı kırık kelebek olmayacaktım. İyileşecektim.

🦋

Merhaba kelebekler,

Size bir haberim var; KELEBEK kitabı sonraki bölüm final.

Aslın da finali bu kadar çabuk yapmayı düşünmüyordum ama her şey birden bire gelişti.

Final şuan taslağım da düzenleyip onu da bugün atmaya çalışacağım.

Sağlıcakla kalın,

Seviliyorsunuz ❣