Shkrimet e nje prostitute

11

Kendveshtrimi i Nurienit

Telefonata e babait tim me erdhi e papritur ate mengjes te bukur prane saj.
Me duhet ta pranoj qe kam marre disa vendime te medha per veten.E di qe ndoshta nuk do te jene dakord te gjithe me kete por me duhet ta bej.Babai im me pret ne nje kafene,i ulur e me fytyre te ngrysur.E pershendes dhe ma pret ftohte me nje
-"Ulu!"
Sa dua tja lexoj mendjen....Nuk zgajt shume dhe sapo kamarieri sjell porosine ai nis e flet.
"-Nuk me pelqen gjithe kjo gjullurdi qe po ndodh.Ema iku duke qare mbreme.Sot nuk ja hapi telefonin mamase tende.Mund ta di cke bere?"
Ul koken si nje femije i zene ne faj sepse nuk po arrij te gjej fjalet e duhura per te te shperthyer bomben ne dore.

"-Ba,une dhe Ema u ndame.Nuk ja vlente me gjithe ajo farse per hir te familjeve tona.Une nuk e dua me,ndoshta nuk e kam dashur kurre.Gjate gjithe kesaj kohe kam njohur dike tjeter qe me beri te kuptoj se c'do te thote te duash.E dua ate ashtu si eshte ne imperfeksionin e saj."I them te gjitha keto duke e pare ne drite te syrit pa mu dridhur qerpiku.

"-Heret e paske kuptuar qe nuk e do.Duhej te vinte Artes ne shtepi ta kuptoje?Apo duhet ta ngacmonte Kristi qe ti te ndaje gjerat?Pse me sheh i habitur,kujtove se une nuk kuptova gje?E pashe qe ne momentin e  pare qe Artes hyri ne dere qe ti nuk e kishe thjesht te njohur.Dhe pse ajo kurre nuk shprehu asgje qofte dhe me mimike e kuptova qe Artes eshte vajza e duhur per ty.Kompletoheni me  shikim jeni te njeri-tjetrit pa qene bashke.Emen e dua fort, si vajzen time por kurre nuk arrita ta shoh si nusen tende.Nga kjo vinte ajo "jo" e viteve me pare."

Mbes si peshk pa uje ne kete bisede.Babai im di si te te habise.
"-Dhe para se te pyesesh kam folur me mamane tende.Dhe ajo dyshonte kete kur e kishte pare per here te pare Artes.Menyra si ti ishe sjelle me te e kishte habitur,kishte kohe qe te shikonte te larget me Emen.Nje dite te kishte pare me Artes ne nje kafene.Pastaj ju kishte ndjekur dhe pa ku perfunduat.Duhet te vazhdoj?"
"Mendoj se eshte e mjaftueshme e gjitha.... Artes nuk e kam pare kurre si nje kalim kohe.Eshte e vertete qe ashtu u nis por kur e njoha ndryshoi cdo gje.
Artes mund te jete shume gjera po kesaj historie me mua i hyri rastesisht.Ne fillim as nuk e dinte qe isha i fejuar.Pastaj ishte e pamundur te hiqnim dore.E provuam por nuk ja dolem fare.Perfunduam duke bere nje gabim qe nuk pendohem.Nuk e di si do dale perfundimi por jam gati te .ar gjithe pergjegjesite e mia."
"-Askush nuk po sulmon askend.Te gjithe e pame kush eshte Artes madje dhe ajo qe deri dje ishte e  fejuara jote.Mos mendo qe eshte budallaqe.
Pa prit...
Cfare ishte ajo qe the?C'gabim ke bere?"
Ul koken si nje femije i vogel perpara teje.E di qe ajo qe ndodhi dhe pse aksidentalisht eshte gje e madhe komplikon kaq shume jetet e te gjitheve.
"-Une do behem gjysh?"

Ngre koken ne te qinden e sekondit nga reagimi dhe tonaliteti i zerit tend.Seriozisht?Ne gjithe diskutimin kaq kuptoi?Nuk me le me kohe te mendoj me gjate se me thua
"-Ftoje Artes per darke po mar ne telefon tet eme."
"-Ba prit pak se nuk eshte aq e thjeshte.Akoma nuk e dime thjesht eshte nje hamendesim.Eshte heret per te folur.Pastaj Artes as e ka idene qe ju e dini.Ajo eshte kunder nje fejese apo cdo gje qe e lidh ne nje mardhenie.Ndoshta kjo do e stepe.Ajo e ka humbur nje femije dikur,bashke me ate qe do ndante jeten e nuk e di si do reagoje.

Me shikon i menduar dhe nuk flet.Ashtu dalim nga kjo kafene te heshtur dhe pse ka plot per te thene.I leme njeri tjetrit takim me vone ne shtepi.Drejtohem drejt te vetmit vend ku ndjehem mire dhe i lire drejt saj ne nje tjeter here ndoshta ne heren e nje fillimi te ri.