Taehyung bir süre sonra uyandı. Jungkook yanındaki koltukta düşünceli şekilde oturuyordu.
"Jungkook? Ah her yerim çok ağrıyor. Gece bir şey mi oldu?"
"Ah şey... Evet pencere açıktı soğuk vurmuştur."
"O bu kadar ağrıtır mı ki?"
"Ağrıtıyormuş demek ki. Neyse bunları boşver okula geç kalıcaz."
"Bu gün gitmeyelim Kook."
Jungkook şaşırmıştı.
"Neden ki?"
"Başım hala çok ağrıyor. Ben gidemem ve evde tek kalmak istemiyorum."
İkiside bir süre sustu.
"Jungkook neden bu kadar düşündün, ailen kızar diye mi?"
"Taehyung tek yalnız yaşayan sen değilsin. Benim ailem geçen ay trafik kazasında öldü bende bir aydır tek yaşıyorum."
Taehyung Jungkook'un gözlerinin içine bakarak konuştu.
"Peki yalnız kalmayı seviyor musun?"
"Tabi ki hayır ama..."
Taehyung yine Jungkook'un sözünü kesti.
"O zaman yalnız kalma. Bende yalnız kalmak istemiyorum. Benimle kal Kook."
Taehyung her seferinde Jungkook'u şaşırtıyordu. Jungkook gece olanlardan dolayı onun yüzüne bakmakta bile zorlanırken Taehyung ile aynı evde mi kalıcaktı.
Jungkook bir yandan Taehyung'u hala seviyordu bu yüzden kabul etmek istiyordu ama yaşadıkları aklına gelince vazgeçiyordu. Kafası çok karışmıştı.
"Jungkook hadi ama."
Jungkook sonunda cevabını verdi. Kendisini tutamamıştı resmen ağzı kendi kendine hareket edip konuşmuştu.
"Tamam seninle kalıcam."
"Bu güzel."
Taehyung mutlu görünüyordu.
"O zaman ben bize yicek bir şeyler hazırlıyım. Sende burda bekle olur mu?"
Jungkook başıyla Taehyung'u onayladı.
**************************************
İç ses:"Of ne yapıcam şimdi. Sakin ol Jungkook sadece sarhoşken bu kadar ileri gitti. Bir daha olmıcak."
**************************************Jungkook artık Taehyung'la birlikte kalıcak 🥰
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARKADAŞ! "Taekook"
General FictionJungkook küçükken sevdiği Taehyung ile yıllar sonra tekrar karşılaşıyor. Ama Taehyung eskisi gibi değil.