Komşumuzun evine vardık. Evi bahçesi kadar bakımsızdı. Kiremit rengi ve eskimiş duvarlarının baştan tekrar yapılması gerekiyordu. Annem gidip kapısını çaldı. Kimse açmadı bu sefer annem zili çaldı. Yaşlı bir ses "geliyorum" diye seslendi içeriden. Kapıyı 60 lı yaşlarda bir kadın açtı. Annem hemen konuşmaya başladı ben de o sırada kadına baktım saçları beyazlamıştı cildi de kırışıktı ama 60 yaşında değil de 45 55 gibi gözüküyordu çok naif birine benziyordu mahallenin sevilen yaşlı teyzesi gibi ama sanırım burada yaşayan çok fazla insan yoktu. O sırada kadın bana baktı annemler bir şeyler konuşmuştu sanırım annem güler yüzüyle bana dönüp "Bu benim kızım,Rachel" dedi. Kadın gülümseyerek bana baktı."Merhaba" dedim. O da bana karşılık verdi ve "Merhaba Rachel ben de anabelle tanıştığımıza sevindim ne zaman istersen kardeşlerinle gelebilirsin kapımız misafire her zaman açıktır." dedi. Ben de teşekkür ettim sonra annemler görüşmek üzere anlaştılar ve biz de oradan ayrıldık ne yazık ki bu bölgede çok fazla yaşayan yoktu daha çok insanlar kamp için geliyordu. Ben daha az ses olacağı için mutluydum ama her gün okula erkenden kalkmam gerektiği için pekte mutlu sayılmazdım ayrıca her yere çok uzaktı. Annem ve babam şehirden sıkıldığı ve büyük bir ev istediği için hali hazırda ucuz bir ev bulmuşken hemen almak istemişti şaşırtıcı bir şekilde ev ucuz olmasına rağmen yepyeni gibiydi. Annemler uzaklığı sıkıntı etmemişti zaten 2 arabamız vardı ablam ise seneye ehliyet almak için sınava girmeye karar vermişti yani en az 3 araba olacaktı ama yine de içime sinmiyordu arkadaşlarımla istediğim zaman buluşamayacak olma fikri. Annem evimize geldiğimizde durdu ve bize döndü "Arka bahçemizi ve ormanı biraz gezmek ister misiniz?" diye sordu. "Asıl dışarı çıkma sebebimiz keşfetmek değil miydi zaten?" diye sorusuna soruyla karşılık verdim. Annem somurttu ve hayır tabiki diye kafasını salladı "Sadece komşumuzun yanına tek başıma gitmek istemedim" dedi ve dil çıkarttı ve sonrasında hemen "Ama çok isterseniz keşfedebiliriz " dedi. İkimiz de istiyoruz dedik, zaten çıkma sebebimiz keşfetmek isteyişimizdi. Yaşayacağım yerde ne tür gizemler var merak ediyordum. Evi dolanıp arka bahçeye geçtik arka bahçemiz ormana doğru uzanıyordu arazimiz o kadar büyüktü ki ucuza nasıl aldılar hiç bilmiyordum. Eski melek ve hayvan heykelleri yosun tutmuştu. "Heykel bahçemizi beğendiğiniz mi?" Diye sordu annem. Lola "Evet bence çok güzel annecim." dedi. Benim pek ilgimi çekmemişti melekler bana çok garip gelmişti gözleri sanki bizi izliyormuş gibiydi. Yine çok takılmadım zamanla alışırım diye düşündüm.
