"Abla bak ne buldum" dedi ve eliyle bir anahtarı gösterdi." Aaaaa ne güzel, nerde buldun?" diye sordum. Ve bodrumda bulduğunu söyledi."Hmmm alabilir miyim bunu?" diye sordum ve o da bana gülümseyerek anahtarı verdi sonra da koşarak yanımdan gitti. Anahtarı cebime koydum ve arkamı döndüğümde Lola orada durmuş bana bakıyordu. "Bir şey mi oldu Lola?" dedim kafasını iki yana salladı ve gelip bana sarıldı." Seni çok seviyorum abla ama özür dilerim" dedi ve koşarak tuvalete girdi sonra da tuvaleti kitledi. Kafam karışmış bir şekilde odama gittim anahtar belki günlüğündür diye düşündüm. Odaya vardığımda çekmeceden günlüğü çıkardım ve anahtar deliğine baktım. Evet bu günlüğün anahtarıydı, elimi cebime sokmamla şok oldum. Anahtar cebimde değildi hemen yerlere bakmaya başladım nerede düşürmüş olabilirim diye kafa patlatıyordum ama bulamıyordum. En sonunda kaybettiğimi kabullenip yatağıma oturdum. Acaba günlükte ne vardı diye düşünüyordum. Belki de kırabilirdim. Salona gidip babamın lisede beyzbol takımında oynarken kazandığı demir kupalardan birini aldım. Eğer bir şey olsa bana çok kızardı bu yüzden dikkatli olacaktım odaya gittiğimde bu sefer de günlüğü bulamadım. Aklım karıştı nereye koydum ben bunu diye onu aramaya başladım ama 1 saat kadar aramama rağmen bulamadım. Biri almış olmalıydı, hemen odadan çıktım ve ilk olarak Doranın odasına gittim.Bana en yakın odası olan oydu çünkü biri alacaksa o almıştor diye düşündüm. Odasında arabalarıyla oynuyordu beni görünce şaşırdı "Ne oldu?" diye sordu. Günlüğü ve anahtarı ona sordum ama almadığını söyledi Dora asla yalan söylemez hele soruyu ben ona soruyorsam asla yalan söylemez ayrıca günlüğü alırsa bile işine yaramaz. Bu yüzden odadan ayrıldım ablamın yanına gitmeyecektim çünkü onun umurunda olmaz böyle şeyler ve aşağı katta annemle pasta yapıyorlar o da annem de alamaz. Bir tek Lola kalıyordu odasına gittim, yatağına oturmuş bir hikaye kitabını okuyordu. Yanına gidip ben de oturdum ve ona neden aldın diye sordum. Anlamsız bir şekilde bana bakıp "Neyi" diye sordu. Ben de "Neyi değil hangisini" diyecektin sanırım çünkü anahtarı ve günlüğü senin aldığını biliyorum " dedim. Bana bakıp "Üzgünüm ama neden bahsettiğini bilmiyorum tuvaletten çıkıp direk odama geldim günlüğün anahtarını veya günlüğü görmedim" dedi. Şaşırmıştım ona günlüğün anahtarı olduğunu söylememiştim ki, hatta bundan emin bile değildim çünkü deneyememiştim. Ama sonra kafama dank etti bana sarıldığında almış olmalıydı ama neden bunu yapsın ki? "Bana geri ver" dedim. Hala anlamazdan geliyordu ve bu beni daha da delirtiyordu. Ona o kadar kızdım ki "Eğer vermezsen geçen sene noelde yaptığın şeyi anlatırım hani şu annemi-" biri o anda sesimi kesti "Annenin?" dedi. Hemen arkamı döndüm, bu annemdi kapıda dikilmiş bizi dinliyordu. "Sözünü devam ettir Rachel" dedi kızgın bir ses tonuyla. " ehehehe şey ben" yine biri sözümü kesti ama bu sefer annem değildi. "Bu Isabbella'nın yazan defter veya günlük neden burda?" dedi. Hemen kalkıp yanına gittim koridorda duruyordu hem de yerde sonra Lolaya baktım. Benimle bir süre konuşmayacaktı sanırım çok kızgın bakıyordu. Sonra annem ben yerden kitabı alırken başıma dikildi "Evet sözünü bitirmeyecek misin?"
