wildest dreams

9

19 Ağustos 2017

Merhaba, sevgilim. Görüşmeyeli ne uzun zaman oldu değil mi? Havalar soğudu iyice. Koltuğunun yanında her zaman duran hırkanı at sırtına güzel gözlüm. Aman hasta olma güzelim, hastaneleri hiç sevmezsin sen.
Annem uğradı yine. Çorba ve ördüğü kazalardan getirdi. Dayanamadım sarıldım anneme sıkıca. Öylece durduk birkaç dakika. Hiç ses etmedik, duyduklarımız, nefes alışveriş sesimizdi. Ayrılınca annem sildi gözyaşlarımı. Önceleri senin baş parmaklarınla sildiğin yerleri annem geçti. O da gitti sonra. Kaldım yine bir başıma evin bir köşesinde. Sürünerek sallanan sandalyeye oturduğum da, bakkaldan gelen, duvara astığımız sesi bazen kulak parçalayan saati dinledim bir süre. Sonra o da canımı sıkınca bir koşu gidip aşağı indirip, pillerini çıkarttım. Şu sıralar hiç birşeye tahammülüm kalmadı sevgilim. İnsanları dinlemez, geçiştirir oldum. Tanıyamaz oldum ben kendimi birtanem. Bulamıyorum uzun zamandır kendimi.
Sonra geldim yine evinin yanına. En son gelişimden uzun bir süre sonra yine geldim güzelim. Bu sefer seni o adamın arabasının içine binerken gördüm. Oysa kaç günlerce cesaretimi toplayıp, yanına gelip konuşacaktım. Aynanın karşısında prova yapmıştım birde. Sonra yine döndüm evime.
Ne zamandır sana birşeyler sormak isterim sevgilim. Ne yaptım ben sana? Neden gittin benden? Neden sevmeyi bıraktın beni? Eğer birgün yine görürsem seni, soracağım sana. Karşına dikilip soracağım bunları.
O zaman kadar sağlıcakla kal güzel gözlüm...

•
♡