I Still Love You,Paris(On-Going)

16

Third Person POV*

"Mom pupunta po ba tayo kay Mommita?"tanong ng batang  si Paris sa Mommy nya.

"Yes Baby excited ka na bang makilala ang lola mo?"Sagot ng Mommy nya sa kanyang tanong.

"Mom is she pretty?"Inisenteng tanong ni Paris.

"Yes baby she is"Her mom

"Mom magugustuhan nya ako?"tanong nyang muli.

"Ofcourse baby you are so cute and adorable.Magugustuhan ka nya okay don't be negative baby"

"Okay mom"nginitian lang sya ng Mom nya at sinuklian nya rin ito ng isang matamis na ngiti.

"Baby nandito na tayo"

"Where's my baby?"Tanong ng isang matandang babae.

"She's your Lola baby"bulong ng Mom nya sa kanya.

"Hello po Mommita!!"masiglang bati ni Paris.

"Wow Napakagandang bata"masayang sabi ng matanda.

"Thank you po,Ang ganda nyo po Mommita."masiglang sabi ni Paris.

"Haha maraming salamat apo.Anong pangalan ng magandang batang ito"

"Paris Demonnice po Mommita ako posi Paris!!"Masiglang wika ni Paris.

"Napaka gandang pangalan"nakangiting sabi ng matanda.

Paris Pov*

"Mommita"

Nag mulat ako ng aking mata.Panaginip na naman pwede bang hindi nalang ako magising?para kahit papaano kahit sa panaginip lang makasama ko si Mommita.

Lahat ng magagandang alala parang nagiging napait na.

Gusto kong makawala sa kalungkutan pero hindi ko magawa.Nahihirarapan akong kalimutan ang lahat.Nahihirapan ako.

Gusto kong ibalik yung nakaraan.Pero wala,wala akong magawa.Ang sakit sakit parin ng lahat.

Nandito ako ngayon sa garden.Alas singko palang ng umaga pero nandito na ako.Gusto kong makahinga ng maluwag.Gusto kong pakawalan yung mga negative thoughts kahit saglit lang.

May mga students na nasa labas na.Mga morning person at mga schoolar.Nakakalungkot mang isipin na lahat ng tao hindi pantay pantay.May ibang mahibing ang tulog at ang iba naman ay hindi pa sumisikat ang araw nag tatrabaho na para lang makapag aral at mabuhay.

Habang ang iba nag papakasarap sa buhay nila ang iba naman ay hirap na hirap na kulang nalang piliin na nilang mahuguyan ng hininga dahil hindi na nila kaya ang kahirapan pero hindi nila ginagawa dahil kailangan nilang lumaban sa hindi patas na laro.

Maaga palang bihis na ako.Naka suot na ako ng uniporme.Gusto kong makita ang ginagawa ng mga students.Sa bawat pag tingin ko sa kanila marami akong natutunan.

Marami akong bagay na narerealize at naiisip.Katulad nalang ng bakit kaya may mga taong mapag mataas?Bakit kaya kailangan mag hirap ng lubos ng ibang tao?Bakit kaya nakakulong sila sa selda ng kahirapan?

Kung titingnan mas marami ang mahihirap kesa sa mayaman dito sa pilipinas.Alam nyo kung bakit?Hindi ko rin alam ang saktong dahilan.Pero sa palagay ko dahil may mga taong mapag mataas na kahit na meron at labis na ang mga bagay na nasa kanila hindi sila marunong mag bigay sa mga taong mas nangangailangan nito.

Balang araw makakatulong rin ako sa mga taong nahihirapan.Ayaw kong humingi ng pera o kahit na anong material na bagay sa mga magulang ko para makatulong sa iba.Gusto ko pag tutulong ako galing mismo sa akin titiyakin ko na lahat ng ibibigay ko sa iba nanggaling sa dugo at pawis ko.

"Demonn nandito ka pala"sabi ni Lucas

"Yeah"Tss obvious naman na nandito ako.

"Kumain ka na?"

"Yeah"

"Well good to know that"

"By the way bakit naka uniform ka agad ang aga pa ah?"nag tatakang tanong nya.

"Morning Person"Walang ganang sabi ko.

"Ahh okie"

"Bakit ang cold mo Demonn?"

"I don't need to answer that question"I said with my cold voice.

"Ohh I'm sorry"

"You?"tanong ko.

"Huh?"Tiningnan ko sya at pinag patuloy ang tanong ko.

"Bakit ka nandito?"

"Uhm maaga akong nagising.At wala akong maisio na puntahan kaya nag lakad lakad muna ako at nakita kita dito so ayun lumapit ako."pag papaliwanag nya at nginitian ako.

"Officer ka?"

"Yes,why?"

"That's cool."

"Why?"

"Officers are cool"

"Gusto mo bang maging officer?"Tanong nya sa akin.

"Yeah"maikli kong sabi.

"Wow what position?"

"Pressident"

"Confident ka bang tumakbo bilang Pressident?"

"Yeah,But hindi pa sa ngayon"

"Ohh ok akala ko papalitan mo na ako"sabi nya.

"Pressident ka?"

"Uhm yeah,Bakit?"

"Nothing"sabi ko.

Hindi halatang Pressident sya ha.Mas mukha kasi syang tipo ng taong walang interes sa ganoong bagay.

"Hindi ba halata?"

"Yeah?"

"Haha sabi na eh"

"Marami ng nag sasabi nyan pag unang beses palang nila akong nakikilala.Para kasi sa iba yung mga president ng SC.yung mukhang nerd.Yung mukha talagang matalino.Kaya hindi nila agad ako nakikilala bilang Pressident."

"Yung iba unang tingin nila sa akin.Bad boy,Play Boy at kung ano ano pa mukha daw kasi akong walang kainteres interes sa pagiging Officer.Buti nya walang botohan.Siguro kung meron walang buboto sakin"

What paano nangyaring walang botohan?

"What?".

"Hindi kasi nag bobotohan dito masyadong maraming students.Nang hihingi lang sila ng interesadong maging Officer at bibigyan ng test and some work para malaman kung karapatdapat ka ba talagang maging officer"

"Nice"Sabi ko at tumitig nalang sa papasikat ng araw.

"Yeah"

Mas lalo pang nakikita ang ganda ng garden na ito kapag bagong sikat palang ang araw para bang bagong silang na sanggol ang mga bulaklak.

"Hey Demonn,I need to go.See you around"sabi ni Lucas at nginitian ako.

Tinanguhan ko lang sya at umalis na sya.

Ang gaan ng loob ko sa lalaking yun.Ano kayang papel nya sa buhay ko?Wag nalang nating isipin dahil kung iisip ko payun mag kakaroon lang ako ng conclusion at aasa ako sa mga bagay bagay na hindi sigurado kung totoo ba.

Mahirap umasa sa wala kaya wag tayong mag isip ng mag isip ng kung ano ano.

Lesson:Wag mashadong mag isip ng kung ano ano.Wag masyadong umasa dahil minsa yung pag asang yun nagiging False Hope.

___________________________
Keep Safe guys,short update
[errors][typos]