I Still Love You,Paris(On-Going)

22

"And the last one is the library.Let's go?"

"Sure."Sagot ko.

"Nope I'm so tired.Let's eat muna"Saad ni Athena.

"Ok"

"So what are we waiting?Let's go"

We're here.Cafeteria.

Nakakapagod ring mag aral ha mas lalo na pag history.So many weird things to learn. Masakit rin kasing matutunan yung mga bagay na mawawala pag dating ng araw.

Pero sana hindi makalimutan ang history ng paaralang ito.Napakaramimg bagay na dapat nating matutunan o malaman pero hindi lahat kaya nating intindihin.Pero may bagay na ngayon mo nalaman pero sa susunod mo pa maiintindihan. Ironic right? But it's true.

Everything is possible kung hindi tayo susuko.

"Mahirap ba maging secretary Sahara?"tanong ni Athena kay Sahara.

"Hindi naman. As long as na eenjoy ko hindi mahirap"sabi ni Sahara at ngumiti.

She's really cute and attractive. Napaka swerte ng lalaking mamahalin nya.

"That's good Sahara keep working"

"Yeah"

"So kayo anong experience meron kayo sa previous school nyo?"Tanong nya.

"Well,Ako,Okay lang nagagawa ko yung gusto ko,explore and everything.My parents always support me and I really happy with it."Paliwanag ni Athena.

"You Thyrynn?"

"Ako?Well sabihin na nating marami akong na experience at natutunan. I used to study in girl school and then transferred in boys/girls school.Medyo nahirapan akong mag adjust but it's worth it. I made a lot of friends.But I'm really really sad.Dahil iiwan ko rin sila.But it's okay.Makikita ko rin naman sila.And it's a good experience, really good."Mahabang paliwanag ko.

"Ohh great"

"Can I ask another question?"

"Sure Sahara"

"Anong pakiramdam ng maging mayaman?"

"Ahh. Masaya and at the same time malungkot.Masaya kasi nagagawa mo yung gusto mo ng hindi ka nahihirapang mag hanap ng trabaho para sa pera.Nakakain kami ng masarap na pag kain,nabibili lahat ng gusto,but malungkot rin kasi yung parents ko bihira ko lang makasama. It's not good. Because for me what we called home is our family."Paliwanag ni Athena.

Alam kong simula nang bumaba ang sales ng company nila lagi ng wala ang parents nya. Halos araw araw kami nalang ni Paris ang kasama nya tapos tuwing sunday katulong lang ang kasama nya kaya nahihirapan sya.

"Mahirap nga yan. Alam nyo lumaki rin akong hindi ko madalas na kakasama ang magulang ko. Si Mama lagi syang wala sa bahay para mag trabaho para saming mag kakapatid. Tapos yung Papa ko?I don't know.Hindi ko sya kilala.Lumaki ako na ang kinikilala kong ama ay ang Papa ng mga kapatid ko but he died."Malungkot na paliwanag ni Sahara.

"Ohh it's sad"

"I know it's hard,but cheer up sis, we're here.Pwede mo kaming itrato as your family."Sabi ko.

"Thanks guys"Nakangiting saad ni Sahara.

"You're always welcome sissy"sabay na sabi namin ni Athena.

"Ikaw naman Thyrynn"

"Well for me it's fine.Hindi naman ako nabuhay na ini-enjoy ko yung yaman.
Nag part time rin ako dati dahil ayaw kong iasa yung sarili ko sa parents ko.Sabi kasi ni Paris dati dapat daw wag akong dumepende sa isang tao, kailan ko ring tumayo sa sarili kong paa.Masaya naman ang buhay ko hindi ganon kahirap but natatakot ako kasi alam kong isang araw darating yung isang malaking problemang mahihirapan akong lagpasan yun."