"Eskiden şiirler manasız gelirdi. Yağmur canımı sıkar, yeni doğan gün bir anlam ifade etmezdi. Şimdi senin varlığın başlı başına şair etti beni. Yağmurda seninle dans etmek yeni bir sabaha uyanmak istiyorum sevgilim." Gözlerimden akan yaşlara rağmen...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Aklımdan geçen sözler kalbimden gelen sözler hepsi bir orman oldu, ve sonradan bir kibritle yok oldu."
Bölüm 6| Canhıraş, yürek parçalayan
...
-Jeon Jungkook-
"Sen gerizekalı mısın Jungkook!?" Sinirden kızarmış yüzüyle konuştu. Sıkıntılı bir nefes vererek siyah maskemi yere fırlatıp koltuğa oturdum. Yoongi Hyung'a yakalandığımı söylemek aptallıktı.
"Doğru düzgün iş yapmayı beceremiyorsun! Ya o kız seni şikayet ederse? Karakollardan mı toplayacağım ben seni?" Dedi ve sinirle koltuğa oturdu. Cevap vermeyerek karşımdaki televizyona gözlerimi diktim. Derin bir nefes alarak Yoongi Hyung'a döndüğümde keşke gözlerine bakmasaydım diye düşünmeden edememiştim.
Değişik bakıyordu. Tıpkı beni bir kaşık suda boğmak ister gibi.
"Bu yaptığın haneye tecavüze giriyor. Kızı rahatsız etmiş oluyorsun. O şiirleri kıza yazmadığını biliyorum ama bu yaptığın davranış kızın başka şeyler düşünmesine sebep olabilir." Duraksadı ve düşünür gibi ellerini kafasının arasına bastırdı. "Senin ona takıntılı olduğunu düşünebilir." dedi ve sıkıntıyla geriye yaslandı.
Gözlerim dediği şey ile şaşkınlıkla büyümüştü. Böyle düşünmezdi değil mi? "Ne? Hyung ben onu tanımıyorum bile o şiirler babam ve anneme sende biliyorsun." diyerek konuştuğumda kafasını iki yana salladı. "Biz ikimiz doğru olanı biliyoruz ama ya seni şikayet ederse? Polislere ne diyeceksin annem ve babam öldü onları geri getirmek istediğim için yıllardır yazdığım şiirleri eski evime bırakıyorum mu diyeceksin?" Duraksadı ve derin nefes aldı.
"Seni hapise değil akıl hastanesine gönderirler." Başımı iki yana salladım. "Nasıl düzelteceğim bu işi? Hyung ne yapmam gerektiğini bilmiyorum." Diyerek ellerimi saçlarıma daldırdım.
"Ne yap ne et o kız ile konuş. Ama sakın annen ve babana yazdığını söyleme. Yoksa o da seni herkes gibi deli sanır. Birde onunla uğraşmayalım. Güzelce medeni bir insanmış gibi kapısını çal." Dediği şey ile kaşlarım yukarıya havalandı. "Hyung ben zaten medeni bir insanım?" Dediğimde başını salladı.
"Doğru çok medeni bir insansın. Medeni insanlarda psikopat gibi her gün tanımadıkları kızın kapısına şiir bırakıyordu." Dedi ve alkışlayarak gitti.
Gitti. Abim gibi gördüğüm arkadaşım bile bana deli muamelesi yapıyordu.
Sahi Jeon Jungkook sen delimisin? Bu yaptıkların sadece akıl hastalarının yaptığı şeyler.
...
Elimdeki çiçeğe son kez bakarak göz devirdim. Eskiden yaşadığım evin önündeydim ve siktiğimin kızına yanlış anlaşılmamak için açıklama yapmaya gelmiştim. Gözlerimi sinirle yumduğumda titreyen elimi umursamadan zile bastım. Kapının arkasından gelen ayak sesleri ile elim ayağıma dolanmıştı. Ne söyleyeceğimi unutmuştum! Kapıyı siyaha yakın koyu kahverengi saçlı bir kız açtığında anlamaz gözlerle bana bakıyordu.
