Lal Vaveyla

7. BÖLÜM 1. KISIM

İYİ OKUMALAR

Şarkının Bölümle Alakası Yok Hoşuma Gitti Ben Yazarken Dinledim Hoşunuza Gidebilir

Kapı şiddetle açılınca yengeme tutunarak geri çekildim hızla ama biraz karnına çarpmıştı dirseğim. "Acıdı mı?" dedim arkamı dönmeden. Yengem cevap vermek yerine arkasını işaret etti. Neydi onu bu kadar şaşırtan. Arkamı dönecekken, gelen homurtu tanıdık gelmişti. 

"Buyurun beyefendi," dedi Algan Bey. Ben de arkamı döndüm merakla kapıda gözlerinden ateş saçan Mirza en son beklediğim kişiydi. "Lorin" dedi ve Asmin'e düştü gözleri sanırım açık karnını fark etmişti mahcuplukla arkasını döndü. 

"Lorin dışarıda bekliyorum" dedi odadan çıkmadan hemen önce. Algan Bey tek kaşı hava da süzdü yüzümü gözlerimi kaçırarak Asmin'i doğrulttum. Hızlıca karnını sildim. Kolundan tuttuğum gibi kapıya yönlendirdim. "Hocam abime selamlarınızı iletirim en kısa zaman da uğrar yanınıza" dedim. Çantasını alırken Asmin'in. "Vitaminler" Algan Bey'in sözünü kestim. 

"Yarın gelirler hocam" dedim kapıdan çıkarken. Kapının önünde sinirle bakan Mirza kaşlarıyla yürü yaptı. Asmin ve benden önden ilerlerken o arkamızdan geliyordu. Alt kata acile kantine indik. Sigara içme alanında çok tanıdık olmayacağı için açık alanda ki son masalara ilerledik. 

Biz yengemle yan yana otururken o da karşıma oturdu. "Bir sıkıntımı var Asmin" dedi Mirza hastaneye gelmesini sorgulayarak. "Yok" dedi yengem şaşkınlıkla. Neden burada olduğuna anlam veremeyerek. "Ben birden girince kusura bakma" dedi mahcupça Mirza. "Yok sorun değil" dedi Asmin. "Neyse ben kalkıyorum eve geçeyim" dedi masadan kalkarak. Ona bakışlarımla dur desem de çantasını aldı. "Ben bırakırım" dedi Mirza. "Mühim değil ben geçebilirim" dedi. Asmin kantinden çıkarken onu izledim. 

Mirzayla göz göze gelmek istemiyordum. "Lorin" dedi kaçırdığım gözlerim onu buldu. Konuşmadan elimi kaldırdım devam etmesini belirtir gibi. "Demin o herifle neden yakındınız" dedi onayı olmayan adam. "Neden geldin" dedim sorusunu kale almayarak onu ilgilendirmezdi değil mi?

 "Telefonu neden yüzüme kapattın" dedi. Ne yani bunun için mi gelmişti. "Ne demem gerekti konuşacak başka bir şey kalmış mıydı?" gözlerini devirdi hafifçe doğrulup sağ cebinden paketini çıkardı. Dudaklarının arasına bir dal sıkıştırdı eliyle ceplerini yokladı. Sanırım çakmak arıyordu. O an göğsüme bir şey battı. Yo yo cidden battı ani hareket ettiğim için iki gündür çıkarmayı unuttuğum çakmak battı. 

Arkasını döndü ve gözü geçen sene buraya tayin olan estetik cerrahı Kübra hanımda takılı kadı. Tek başına sigara molası vermişti. Ayağa kalktığında ne yapacağını tahmin etmiştim çakmak isteyecekti. Mirza çakmak rica edince kadın pantolonun cebinden çakmağını çıkardı. Ve elleriyle sigarayı ateşledi. Botokslu dudaklarıyla bir şeyler söyledi sonra da. Öfke içime otururken Mirza kadına teşekkür edip karşıma oturdu. Ağzındaki dumanı üfleyip parmaklarına aldı sigarasını. 

"Bak Lorin ben sana başka şeyler söyleyecektim ama sen dinleme gereği duymadın," Mirza bir şeyler söylüyordu ama benim gözüm Mirza'yı kesen Kübra cadısındaydı. Hayır, kıskanmıyorum sadece yanımdaki birine bakılmasından hoşlanmıyorum. 

"Lorin" Mirza'nın sert çıkan sesiyle ona döndüm. "Efendim" dedim sakince. "Neden dinlemiyorsun" dedi. Ağzında ki sigarasıyla. "Dinliyorum" dedim evet dinliyorum sadece odak noktam olmadığı için algılayamıyordum. "Peki, bak bundan bahsediyorum küçüksün ve bir şeyleri anlamadan yargılıyorsun. Dinleseydin senin küçük olduğun ve yıpranacağın için bu evliliği istemediğimi öğrenirdin," dedi. Eline aldı sigarasını bir iki saniye kemikli ellerinde takılı kaldı gözlerim kafamı kaldırdım sonra. Boş boş baktım yüzüne.