Beautiful | Chaeryu

1.0

Çalan zille çantamı hızla aldı. İçindeki yası insanlara belli etmemek için okula gelmişti.

Ryujin için dik durmalıydı ama okuldaki herkes kötü görünüyormuş gibi ona acıyarak bakıyordu.

İnsanlar neden bu kadar kördü? Onun ruhu darmadağındı, bedeni değil.

Dolu gözlerle koridordan geçerken tekrar delici bakışları hissetti bedeninde. Her zamanki gibi acıyorlardı. Anlamıyorlardı, onun acımaya değil, Ryujin'e ihtiyacı vardı

Bu ihtiyaç giderilmeden ne kalbindeki boşluk, ne de ruhundaki sızı bitmeyecekti. O Ryujin olmadan sadece et ve kemikten ibaretti. Beyni de, kalbi de Ryujin'deydi.

Okuldan hızla ayrıldı. Tuttuğu yaşlar akmaya başladı. Gökyüzü de ağlamasını bekliyormuş gibi onunla beraber ıslaklığını bırakmaya başladı.

Annesi her zaman ölmüş bedenlerin ruhlarının her zaman sevdiklerini izlediğini söylerdi. Yüzünü göğe çevirdim.

"Lütfen ağlama Ryujin!"

Etrafta bulunan az sayıda insan ona bakmaya başladı. Gözlerindeki iğrenme çok kolay okunuyordu. İlk defa mı gökyüzündeki arkadaşıyla konuşan insan görmüşlerdi? Ryujin için etraftaki garip bakışları boşverebilirdi.

"Benim için ağlama!"

Gökyüzündeki kız üzülmesin diye gözyaşlarını hızla sildi. O ağlamazsa Ryujin de ağlamazdı. Hem, Ryujin onun ağlamasından nefret ederdi.

Vücudunu dikleştirdi ve eve doğru daha emin adımlarla yürümeye başladı. Günlüğü okumaya karar vermişti.