Τhe end is only the beginning
Κεφάλαιο πρώτο
Ντριν Ντριν χτυπάει το ξυπνητήρι ένα χέρι με λεπτά και όμορφα δάχτυλα απλώνεται για να το κλείσει.Μέτα από πέντε λεπτά ακούγεται ξανά ο ίδιος σπαστικός ήχος από το ξυπνητήρι << θα το σπάσω καμία μέρα έγω αυτό >> ακούστηκε μια ωραία και λεπτή φωνή. Ενώ την ίδια στιγμή ακούστηκαν βήματα με γρήγορους ρυθμούς να έρχονται με φόρα προς το δωμάτιο. Το όμορφο κοριτσί πήρε βιαστικά την κουβέρτα και χώθηκε μέσα σε αυτήν. Η μεγάλη άσπρη ξύλινη πόρτα άνοιξε και μια γυναικία φωνή ακούστηκε << Ελίζαμπεθ σήκω θα αργήσεις στο σχολείο >>
<< Ντάξει βρε μαμά αμάν δηλαδή η ώρα είναι ακόμα εφτά και πέντε >> απάντησε καθώς το όμορφο κορίτσι πέταξε με νευρικότητα την κουβερτά κάτω και σηκώθηκε γρήγορα προς την τουαλέτα που ήταν μέσα στο δωματιό της... Βλέπετε η Ελίζαμπεθ ήταν από δυό πλούσιους αλλά και χωρισμένους γονείς. Έμενε σε ένα μεγαλό σπίτι στην Καλιφόρνια με την μαμά της, τον αδερφό της και με τον αγαπημένο της σκύλο που της τον έκανε δώρο η γιαγία της. Η κ.Νας (η μαμά της Ελίζαμπεθ) άνοιξε διάπλατα τις ροζ (σε απαλό χρώμα ) κουρτίνες του δωματίου. Η Ελίζαμπεθ αφού έκανε ένα ντουζ πήγε στην μεγάλη ντουλάπα της, που είχε μια ταπετσαρία πάνω με τον πύργο του Αϊφελ και αφού την άνοιξε διάπλατα, μέτα από κάποια λεπτά πήρε ένα μάυρο τζίν κολλητό και μια άσπρη σκέτη μπλούζα και από πάνω ένα καρό πουκάμισο. Βγήκε από το δωμάτιο κλείνοντας πίσω της την μεγάλη άσπρη πόρτα. Αφού κατέβηκε τις μεγάλες σκάλες κατευθύνθηκε προς την κουζίνα που καθόταν ο αδερφός της Τζεϊμς και η μητέρα της. Κάθησε σε μια καρέκλα και πήρε από το τραπέζι μια φρυγανιά και άλοιψε πάνω μαρμελάδα φράουλα. << Καλημέρα αδερφούλα >> ακούστηκε μια νεανίκη και αντρική φωνή << Καλημέρα Τζεϊμς, πως και τόσο νωρίς σήμερα? Δεν το συνηθίζεις εσύ >>,<< εεε φούλα σήμερα μιας και είνα η πρώτη μέρα μετά τις χριστουγεννιάτικες διακοπές είπα να σηκωθώ νωρίς >> η μαμά της Ελίζαμπεθ στριφογυρίσε τα μάτια της ειρωνικά γυρίζοντας προς την κατσαρόλα που έκανε το φαγητό.
Κοριτσια ειναι πρωτη φορα που γραφω ελπιζω να σας αρεσει ^^
