duru

1. bölüm- baştan ben

annem ile babam ben çok küçükken ayrılmışlar beni annem babama vermiş.annemle görüşmeyeli 13 yıl oldu.babamla nevşehirde yaşıyoruz annem ise istanbulda.adım duru

çocukken hep gizlice ağlrdım annem yok diye babama hissettirmek istemezdim üzülür diye. şimdi ise 17 yaşındayım hani o gördüğünüz sus pus kızlar varya içinde yaşayan hayatı tam onlardandım 15 yaşıma kadar ta ki bir gün bi gözle karşılaşana kadar kocaman kahve gözler öyle bir acı hissettirmiştiki bana sını arkadaşım tunç un kuzeni emre bizim sınıfa gelmşti tunç ne kadar tek kaş kara kısa yani çirkin biriyse emre de tam tersi kumral kahve saç ve kocaman gözler, aşık olmuştum sonra inek yalamış gibi olan saçlarımı açmaya başladım ve biraz makyaj ve güzeldim artık çocuğun dikkatini çekmiştim sonunda birkaç arkadaş edinmişti bu. okulumuzun küçük bir bakçes vardı birkaç bank vetabikide türk okullarının vazgeçilmezi futbol sahsı(!) , son tenefüstü son okul gününün emre arkadaşlarıyla karşı bankta oturuken bana baktı ve yanım gelmeye bşladı Allahım sana geliyorum sahiden geliyomu bu dşye gözümü ovuşturdum ve bir an nefes hissettim yanımda gözümü açtığımda dibimdeydi .

baktı ve gülümseyerek "selam dedi "ne var?!" dedim ay odunum süzme mal ım sonra bu donuk bir ifadeyle yüzüme bakarak "kusura bakma rahatsız ettim" diyerek cevap beklemeden gitti arkasıdan bakakaldım.

aşam telefonuma bilmediğim bi numaradan msj geldim açıp bakınca gözlerim hayretle açıldı "özür dilerim bu günkü hareketimden" ben ise "asıl ben özür dilerim "yazdım üzgün surat koydum ve işte laf lafı açtı bununla sabaha kadar konuştuk sevgili muhabbetinde.

pazartesi okula gittiğimde bir kızla gördüm bunu ilk aşkım yedek yapmış beni. ogünden sonra hiç konuşmadık.

ben ne kaadar çrkin görsemde kendimi etrafdakiler çok güzel olduğumdan bahsediyor hep.

o günden sonra tüm o amaçlarl yaklaşan erkekleri tersledim. artık havalı bakımlı güzel bir kızdım.

'sağol emre'