3. bölüm yeni hayat

42 2 0
                                    

hava alanınında beklerken saçları omzunda siyah, koyu kahve gözlü beyaz tenli, boyu1.70 civarlarında bir kadın bana yaklaşıyordu sanırım annemdi bu babamla ayrıldıktan sonra görüşmedik ama resimlerine bile bakamıyordum kadın ın adı yani 'annem' in adı gül annem sarıldı bana.

"hoşgeldin kızım " dedi unutmuştum anne demeyi cevap veremedim ilk baş

soğuk bir şekilde "hoşbulduk" dedim üzüldü annem ama ne yapayım anne ne demekti unutmuştum ben

ardından annem elimi tuttu "hadi evimize gidelim" dedi başımla onlayladım ve bir ıbıza nın önünde durduk bagajı açtı ve eşyaları yerleştirdi o sırada geçip ön koltuğa oturmuştum işi bittikten sona kemerini taktı arabayı çalıştırıp yola çıktık.

yol boyunca 20 dk filan hiç konuşmadık ardından bana baktı müzik açtı 15dk müzik dinledik ardında bir apartmanın önünde durduk beyaz renk dört katlı bir apartman arabayı kilitledi apartmanın içine girdik ve bana baktığını hissediyordum döndü "böyle mi devam edicez " dedi

birden üzüntü bastı gözlerim sulandı dudaklarımı ısırıyordum ağlamamak için cevap verecektim susamazdım döndüm ve,

"ne bekliyodun ki sen beni bıraktın gittin ben seni unuttum sen " dedim ve devam edemedim ağlıyordu ve içim paramparçaydı kelimeler boğazımda düğümlenmişti adeta asansör ikinci katta durmuştu kapı açılır açılmaz inmiştim ağlamayacaktım hayır ağlamamalıyım dedim.

içeri girdiğimizden özür diler bir ifadeyle yüzüme bakıyordu

"odan koridorun sonundaki oda ben kendi zevkime göre yerleştirdim ama eğer değişmek istersen söyle bazı eşyaların kargodan birkaç koli onlarda yarın gelir hazırlan ve gel yanıma yemek yiyeceğiz"babamı aratmıyor ya annem! de bu ne bir nezaket olmazmı.!

ardından odama çıktım yeşil ve beyazla döşenmiş bir oda yeşile byılırım ya, üç kapalklı kocaman bir kolap bir beyaz renk boydan ayna iki kişilik yatak bir bilgisayar komidin ve makyaj masası tabikide ders masası ardından dolapları açtım alışveriş manyağı bir insanıdmama bulunduğumuz şehirde etek veya şort tarzı açık şeyler çok giyilmez en azından merkezde yoksa o apaçiler ve sapıklar yiyecekmiş gibi bakıyor piç sürüleri.

odamda banyo da var süper ya babam aslında biraz cimridir anlayamadım bu evi nasıl aldı neyse dedim ve hemen duşa girdim çıktığımda yatağa girince uyuya kalmışım , bir sesle irkildi

"duru kalk canım yemek yiyelim" annem ve birden bir gülümseme yerleşti yüzüme "tamam gül" dedim o anda annem üzüldü ve gülümsemesi hemen soldu of gül nedir ki anne de yani ardından "dışarıda yiyeceğiz kızım " dedi yeniden gülümseyip bende gülümsedim " biraz bekle hazırlanırım hemen " dedim ve odadan çıktı ardından kendi kıyafetlerimi giyinmek istemedim.

dolabı açtığımda bir siyah pileli etek üzerine beyaz yarım kol bluz altına beyaz ayakkabı ve beyaz çanta ve biraz makyaj ile hazırım. son defa aynaya baktım ve süperim dedim kendime gülümseyerek.

koridorun karşısındaki oda annemin yanında mutfak ve yanında koridorun yanında da salon vardı salonda oturduğunu gördüm mavi pir pantolon üzerine beyaz yarım kol bluz giyinmişti salon da cam kenarının oradaki iki koltuktan birine oturmuştu ve geldiğimi hissederek "hadi gidelim" dedi.

apartmandan çıkarak arabaya bindik bir kafenin önüne gelene kadar hiç konuşmadık durunca "buraya ne dersin" dedi başımla onay verdim içeri girdiğimizde bir masaya oturduk ve siparişlerimizi verdik.

birinin üzerimdeki yoğun bakşını hissettim ve kafamı ona doğru çevirdim esmer beyaz tenli üzerine giyindiği gömlek kaslarından patlayacakmış gibi duran 18 yaşlarında bir oğlan maşşallah dedim içimden ve sonra anneme döndüğümde anlamış olacak ya gülümsedi ve iyiymiş dedi, bu ne ya diyerek içimden gözlerimi yuvarladım ve birden anlayamadığım bir şekilde ağızmdan "değlmi anne iyi ama uzak dursun " dedim ya bir insan bir yada iki kelime söyler ağzından kaçan bu da ne yani sonra mutlu olduğunu hissettim gülümsüyodu yarın pazar ertesi gün okula başlıyorsun dedi onay verdim ve ondan sonra eve gelenek kadar konuşmadık eve geldiğimizde "iyi geceler duru " diyerek odasına geçti cevap vermemiştim.

ertesi sabah uyandığran yie annemdi ve bana bakarak " kahvaltı hazırladım acil bir işim çıktı komidinin üzerine para bıraktım kafana göre takıl ben çıkıyorum" diyerek alnımdan öptü cevap beklemeden dışarı kapnın sesini duydum ardından duşa girdim ve hazırlanmak için bir kot şort üzerine beyaz tişört altına beyaz convers giyindim çanta beyaz spor bir pörtföyl aldım ardından parayı alarak dışarı çıktım fakat birkaç saat dolanştım ve canımın sıkıldığını hissettim ardından dünkü kafeye geçtim bir sade türk kahvesi istedim kahvemi afiyetle içerken dünkü çocuğu gördüm ve bana bakıyordu bunun derdi ne ya ardından sert bir bakış attım ve kahvemi bitirince hesap istedim hesabı beklerken lavaboya gitmiştim çıktığımda o çocuğu kapd görünce bir an duraklasam da devam ettim ardından "bakarmısın" dedi gülümseyerek devam mı etsem diye düşünürken önme geçti devam etti.

"ya aslında bahanelerden ve ufak ta olsa yalanlardan hoşlanmam ben senden hoşlandım sanırım" dedi bu ne ya şaşkınlığım yüzümden okunuyordur eminim ki ve yanaklarım kızardığını hiisettim ardından elini uzattı ve ben "burak" dedi sinirli bir bakış attım ve hesabı ödeyip kafeden ayrıldım ve acıktığımı hissederek bir simit aldım ve sahilde ne kadar oturdum ve denizi izledim bilmiyorum fakat rüzgar öyle güzeldiki memleketimi özlettirmişti o sert soğuk babamı özlettirmişti.

gerçek dünyaya döndüm ardından havanın karardığını hissettim eve doğru yürümeye başladım.

duruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin